Cuarentena e Coresma: Deus busca algo de nós

Querido amigo, hoxe quero reflexionar sobre o período que estamos a vivir. Como sabes, o mundo está de xeonllos, especialmente a nosa Italia polo coronavirus que cada vez se estende máis polo noso territorio. Para a Igrexa, os problemas están a aumentar de feito desde hai tempo que se prohibiu calquera celebración pública. Todo isto está a suceder nun importante período anual da Igrexa católica, de feito estamos na Coresma. A Coresma para os católicos é un período de reflexión, penitencia, pequenos sacrificios e oracións. Pero cantos católicos fan todo isto? A maioría dos fieis que se dedican a actividades espirituais na Coresma son aqueles próximos a Deus que buscan dar verdadeiro sentido espiritual en todo o que fan. Pola contra, unha boa parte neste período fan todo o que fan durante o ano: eu traballei, comen, fan os seus negocios, relacións, compras, sen darlle unha sensación de penitencia a este período.

Querido amigo, esta noite fixen unha reflexión que quero dicirche "non che parece estraño que esta corentena forzada para o coronavirus non se producise por casualidade?".

¿Non cres que neste momento en que non podemos ter demasiadas distraccións pero que estamos obrigados a estar dentro é unha mensaxe do Pai Celestial?

Querido amigo para min ao que lle gusta meter o dedo de Deus en todo o que ocorre no mundo e na vida dun home, podo dicirlle que xuntos a corentena e a Coresma non é un accidente.

A corentena quere que reflexionemos que as cousas que dicimos "todo", como o negocio, a carreira, o entretemento, as ceas, as viaxes fóra, as compras, quítannos como nada. Neste período, a propia vida dalgunhas persoas foi tomada como nada.

Pero non se nos quitaron cousas como a familia, a oración, a meditación, estar xuntos. As mesmas compras fainos comprender que podemos resistir sen mercar cousas de luxo, pero só os obxectos primarios para vivir.

Querido amigo, a mensaxe de Deus neste período é unha penitencia obrigatoria. Esta corentena foi feita que remata xusto antes de Semana Santa para permitirnos reflexionar. E quen entre nós nestes días non tivo tempo para facer unha oración, ler unha meditación ou dar un único pensamento a Deus? Quizais moitos practicantes non escoitaron a misa pero moitas, moitas persoas, incluso ateos e non crentes, ou por medo ou reflexión, deron a mirada cara ao Crucificado, incluso simplemente para preguntar por que isto é todo.

A razón foi escrita hai máis de tres mil anos polo profeta Isaías "todos dirixirán a súa mirada cara a quen atravesaron". Agora vivimos este período porque moitos de nós, aínda que non quixeran, diriximos a nosa mirada ao Crucifixo. Será unha Semana Santa non moi rica pero moi espiritual. Moitos descubrimos un sentido diferente da nosa existencia que a raza material deste mundo nos fixera abandonar.

Esta non é unha corentena senón unha Coresma real que todos tiñamos que facer.