Reflexiona hoxe sobre as moitas formas en que o demo pode vir e quitarche a Palabra de Deus

"Os que están no camiño son os que oíron, pero vén o demo e quita a palabra do corazón para que non crean e se salven". Lucas 8:12

Esta historia familiar identifica catro posibles formas en que escoitamos a Palabra de Deus: algunhas son como un camiño batido, outras como un chan pedregoso, outras como un leito de espiñas e algunhas como un chan fértil.

En cada unha destas imaxes hai unha posibilidade de crecemento coa Palabra de Deus. O terreo fértil é cando a Palabra é recibida e dá os seus froitos. A semente entre as espiñas é cando a Palabra medra, pero o froito é sufocado por dificultades e tentacións diarias. A semente sementada nun terreo pedregoso fai medrar a Palabra, pero finalmente morre cando a vida se pon dura. Non obstante, a primeira imaxe da semente que cae no camiño é a menos desexable de todas. Neste caso, a semente nin medra. A terra é tan dura que non pode afundirse. O camiño en si non proporciona alimento e, como revela a pasaxe anterior, o demo rouba a Palabra antes de que poida medrar.

Por desgraza, este "camiño" está a ser cada vez máis popular na actualidade. De feito, a moitos cústalles moito escoitar. Podemos escoitar, pero escoitar non é o mesmo que escoitar de verdade. Moitas veces temos moito que facer, lugares onde ir e cousas para manter a nosa atención. Como resultado, pode ser difícil para moita xente recibir realmente a Palabra de Deus nos seus corazóns onde poida medrar.

Reflexiona hoxe sobre as moitas formas en que o demo pode vir e quitarche a Palabra de Deus. Pode ser tan sinxelo como estar tan ocupado que estás demasiado distraído para absorbela. Ou pode ser que permitas que o constante ruído do mundo contradiga o que escoitas antes de afundirse. Sexa cal for o caso, é esencial que tente dar, polo menos, o primeiro paso para escoitar e comprender. Unha vez completado o primeiro paso, pode traballar para eliminar as "rochas" e as "espiñas" do chan da súa alma.

Señor, axúdame a escoitar a túa palabra, a escoitala, a entendela e a crela. Axuda o meu corazón a converterse nun terreo fértil no que entras a dar bos froitos abundantes. Xesús, creo en ti.