Salmo 50

Ten piedade de min, Deus, segundo a túa misericordia;
na túa gran bondade borre o meu pecado.
Lavádeme de todos os meus defectos,
limpame do meu pecado.

Recoñezo a miña culpa,
o meu pecado está sempre diante de min.
Contra ti, contra ti so pecou,
o que está mal nos teus ollos, fíxeno;
entón tes razón cando falas,
xusto ao teu xuízo.

Velaquí, en culpa fun xerado,
en pecado concibíame miña nai.
Pero queres a sinceridade do corazón
e interiormente ensíname sabedoría.

Purifícame con hisopo e serei mundo;
lavádeme e estarei máis branco que a neve.
Déixame sentir alegría e alegría,
os ósos que romperás alegraranse.

Mira lonxe dos meus pecados,
borrar todas as miñas faltas.

Crea en min, Deus, un corazón puro,
renova un espírito firme en min.
Non me afastes da túa presenza
e non me prives do teu espírito santo.
Dame a alegría de ser gardado,
apoia unha alma xenerosa en min.

Ensinarei aos vagabundos os teus camiños
e os pecadores volverán a ti.
Sálvame do sangue, Deus, Deus a miña salvación,
a miña lingua exaltará a túa xustiza.
Señor, abre os beizos
e a miña boca proclama o teu eloxio;
porque non che gusta o sacrificio
e se ofrezo holocaustos, non os aceptes.
Un espírito contrito é o sacrificio a Deus,
un corazón roto e humillado, Deus, que non desprezas.

No teu amor, dá graza a Sión,
ergue as murallas de Xerusalén.
Entón gozarás dos sacrificios prescritos,
o holocausto e toda a oblación,
entón sacrificarán vítimas no teu altar.