San Bernardo e o encontro co demo

San Bernardo de Chiaravalle é unha das figuras máis importantes da historia da Igrexa Católica. Nacido en 1090 en Francia, Bernardo entrou na orde dos monxes cistercienses en 1113. A partir de aquí iniciou unha carreira relixiosa de gran importancia e influencia.

San Bernardo

Bernardo era coñecido polo seu fe e devoción incondicional a Deus.Como monxe cisterciense, dedicou a súa vida preghiera, á meditación e á adoración de Deus. Era coñecido polo seu estilo de vida sinxelo e austero, que se reflectía na súa elección de estados de penitencia e xaxúns regulares. Non só se dedicou á súa vida espiritual, senón tamén a desenvolver e promover a orde do Císter.

San Bernardo e o encontro co demo

San Bernardo de Chiaravalle fixo na súa vida moitas viaxes e nun destes, camiño de Vixevano atopouse lidando co diavolo quen quitou a roda do carro no que viaxa. O monxe, con todo, conseguiu capturalo e cando chegou ao seu destino, el queimado na fogueira. Entón amasou as cinzas nun ladrillo conservado na cidade. Aínda hoxe a poboación de Vigevano lembra o que pasou coa queima a monicreque diante da catedral do santo.

chamas

A lenda viviu ao longo dos anos, a través das historias dos monxes. Un día chegou á abadía un home novo irmán laico, un sabelotodo indisciplinado que puxo a dura proba a paz dos outros monxes. Sementou cizañas e ánimos inflamados, espallando fofocas e rumores.

San Bernardo naqueles días ía á abadía as provedor e soubo da turbación causada polo novo frade. Inmediatamente tivo un presentimento e fixo que todos se reuniran na sala capitular. Mentres alí reprochou, notou que o recén chegado era agochado no fondo da sala e tiña a cabeza descuberta e unha actitude estraña. Cando o santo se achegou a el, el el retrocedeu. Nese instante entendeu que era o demo e fixo o sinal da cruz, buscando a axuda de Deus.

O demo comezou a facelo fuggire e San Bernardo botoulle a coroa de trigo que tiña nas súas mans. A medida que o demo avanzaba cara ao río, o gran comezou a medrar, ata acadar o tamaño dunha roda de muíño. Preto do río Volturn, o gran abafaba o demo, facéndoo pía na auga.