Santa Isabel de Hungría, Santa do día para o 17 de novembro

Santo do día para o 17 de novembro
(1207-17 de novembro de 1231)

Historia de Santa Isabel de Hungría

Na súa curta vida, Isabel manifestou un amor tan grande polos pobres e os sufrimentos que se converteu na patroa das organizacións benéficas católicas e da orde franciscana secular. Filla do rei de Hungría, Isabel escolleu unha vida de penitencia e ascetismo cando unha vida de lecer e luxo podería ser facilmente dela. Esta elección encantouna ao corazón da xente común de toda Europa.

Á idade de 14 anos, Isabel estaba casada con Luís de Turingia, a quen amaba profundamente. Deu a luz a tres fillos. Baixo a dirección espiritual dun frade franciscano, levou unha vida de oración, sacrificio e servizo aos pobres e aos enfermos. Intentando facerse un cos pobres, levaba roupa sinxela. Todos os días levaba pan a centos dos máis pobres do país que acudían á súa porta.

Despois de seis anos de matrimonio, o seu marido morreu durante as cruzadas e Isabel quedou triste. A familia do seu marido considerouna como un desperdicio da bolsa real e maltratouna, botándoa finalmente do palacio. O regreso dos aliados do seu marido das cruzadas provocou a súa reincorporación, xa que o seu fillo era o lexítimo herdeiro ao trono.

En 1228 Isabel uniuse á orde franciscana secular, pasando os últimos anos da súa vida coidando dos pobres nun hospital que fundou en honra de San Francisco de Asís. A saúde de Elizabeth deteriorouse e morreu antes do seu 24 aniversario en 1231. A súa gran popularidade levouna á canonización catro anos despois.

Reflexión

Isabel comprendeu ben a lección que Xesús deu cando lavou os pés dos seus discípulos na última cea: un cristián debe ser aquel que atende ás necesidades máis humildes dos demais, aínda que sirva desde un alto posto. De sangue real, Isabel podería ter gobernado sobre os seus súbditos. Con todo, serviulles cun corazón tan amoroso que a súa curta vida valeulle un lugar especial no corazón de moitos. Elizabeth tamén é un exemplo para nós seguindo a guía dun director espiritual. O crecemento na vida espiritual é un proceso difícil. Podemos xogar moi facilmente se non temos a alguén que nos desafíe.