Petición ao Corazón Inmaculado de María de Natuzza Evolo para pedir axuda

O Nai do Ceo, dispensador de gracias, alivio de corazóns afligidos, esperanza de quen
desesperado, arroxado á angustia máis angustiante, cheguei a prostrarme aos teus pés
para ser consolado por ti.
¿Me rexeitarás? Ah! Non creo que teña o valor de enviarme de volta. O
o corazón de misericordia da túa nai espero que me conceda! Pobre de min se non estás
pon a man. Certamente estaría perdido!
Ao verme tan afectado moitos e moitos dixéronme: "se queres graza nisto
circunstancia debes acudir a rezar á Nosa Señora á que calquera recorre
grazas, sen dúbida, o consegue ". Sempre pensei que Nosa Señora da Graza
fuches ti, o corazón inmaculado de María o refuxio das almas, cuxo poderoso nome é
alegran os ceos e o universo enteiro chámalle e invócache Nai de toda graza. Dende
cando nacín sempre escoitei que dás grazas a todo o mundo. É
eu non? Quero e quero pola forza.
E por isto eu - a pesar de ser un pecador pobre e indigno - no
tribulación que me oprime tiña a idea de vir chorar de ti. E con
lamentos, con suspiros e coas bágoas ardentes que chove dos meus ollos, a ti choro, a
Levanto as mans sostendo a túa coroa, invocándote a ti ou a gran raíña, consoladora
de almas, tesoureiro e dispensador de todas as gracias, defensor das grazas máis
ardua, difícil e desesperada.
Estou seguro. Non me botes fóra, escoitame. Consólame e sálvame, quero
É absolutamente o anhelo de graza ...
Quero a ela.
Perdoa se aproveito a súa bondade.
¡Ah, eu, o pobre aflixido! Se só, por exemplo, é único no mundo, non recibirei o
suspirou graza! O Santo Nai, toda chea de gracias, teño toda a esperanza diso
Farás graza. De ti o aspecto, que es a nai de todas as gracias. Estou
seguro de que podes facelo. E como farei se non o fas?
Non! Non deixes que a voz saia que abandona e xa non axude aos teus fillos.
Eu tamén son filla! Tampouco se di que sexa digno da túa filla, por terlle rezado
con bágoas de aflición, desde o seu corazón máis aflixido, nunca quixo escoitala
de balde, mentres que moitos, sen número, recorreron e recorreron ao teu cada día
Corazón Inmaculado e experimenta o poder do teu amor e sen demora
reciben as gracias suspiradas. E só debo chorar neste estupendo
tribulación?
Ah! Non, eu non te vou deixar! Ou negarme aquí aos teus pés de que es a Nai de
a misericordia é o dispensador de todas as gracias, ou outórgame sen outra cousa
suspirou graza. E se non me escoitas, sente que o farei, grazas Nai.
Axeonllado ante ti, sostendo a túa coroa, vou rasgar o teu manto, Ti
Vou apertar as mans, bicarei os pés, bañareinos con bágoas e quedarei moito tempo
Eu chorei chorando, ata que te suaviches e te mudas, dirásme: "Levántate, che la
graza, Xesús, que te fixo ". e tes que dicirme.
E agora que escoitou o que che farei, que me dis, oh mamá, que me contestas?
Ten que axudarme, ten que facerme esta graza, aínda que eu sexa un pecador. Se non queres
faino, porque es un pecador, polo menos dime a quen ir para que te consoles
nesta gran dor miña.
Se non foses o suficientemente poderoso, dimitiríame dicindo: "Ti es a miña mamá, eu
ama, pero non podes axudarme e salvarme ”.
Se non foses miña mamá, por razón diríache: "Non es a miña mamá, non o son
a túa filla, polo que non tes que me axudar! ".
Pero ti es a miña mamá e en todo o mundo. Se queres podes axudarme. Debes facelo
esta graza Hai que facelo pola forza.
Estou seguro de que o farás porque é bo e non me podes negar.
Agardo por esta graza, agardo pola túa boca que só se abre
cando ten graza para pronunciarse.
Deséxoo desde esa testa, desde ese peito, desde eses pés, desde aquel bendito teu
Corazón materno, todo cheo de gracias, refuxio de todas as almas.
Grazas, estou a buscar ti, miña nai. Fádeme a graza que estou a buscar. Pídoche con todo o
corazón, pregúntolle coa voz de todos os nenos do mundo que son almas
inocente, de todos os amantes, de todos os teus fillos devotos. De ti polo tanto o aspecto e
hai que facelo pola forza.
E prometo, oh nai co corazón máis tenro, que ata a miña mente
terá pensamentos, a miña lingua me acentuará, o meu corazón me baterá, sempre, sempre
Eu vou berrar, e nas horas do día e nas da noite oirás chamar
chorando: mamá!
Ese berro, ou nai, será o meu suspiro.
Quedámonos así, Santa Nai?
Si, quedámonos así Así que despois de tantas bágoas e suspiros vertidos aos teus pés podo
ven e grazas pola túa gracia especial. Amén.