Pedindo a María Addolorata que recite hoxe para pedir axuda

Oh Nosa Señora dos Dolores, Nai cun corazón perforado, apoiando nas nosas penas, volve a mirada compasiva sobre todos nós e escoita as nosas oracións. Canso, decepcionado, cheo de amargura, recorremos a Ti, nai misericordia e piadosa. Con arrepentimento no corazón presentamos todas as nosas faltas e pedímosche que teñas misericordia de nós. Ti que negues protección e axuda a ninguén, dános a benvida e permítenos permanecer contigo para que vivamos contigo a paixón e a morte do teu fillo divino. O inaudito dos sufrimentos que lle provocaron a tortura atroz, as humillacións que sufriu os seus perseguidores, o abandono, que baleirou o seu corazón de calquera alivio, poderán, coa súa axuda, revelarnos o seu amor infinito e as nosas ingratitudes e obter o graza para propoñer nunca renovalos.

Ave Maria ...

Pola amargura coa que estivo atemorizada a alma de Xesús cando a hora do seu sufrimento estivo preto, concedémosnos, oh nai das Dores, que aceptemos con santa resignación os ensaios máis amargos da vida. Pola súa molestia ante a traizón de Judas, fálanos como perdoar a quen nos ofende e nos atormenta. Polo amor co que El, na sala superior, fixo un agasallo aos homes do seu corpo e do seu sangue, obtén para nós a graza de ofrecerlle todo sacrificio en reparación polos nosos pecados e os de todos os homes. Pola angustia, fame e sede que o torturaban no camiño do Calvario, non nos deixemos superar polo derrocamento e a desconfianza na viaxe da nosa vida. Polo golpe de lanza que abriu o seu corazón, móstranos o camiño seguro para chegar ao seu reino. Por todas as bágoas que vertiches na súa agonía, á hora da súa morte e enterro, obtén para nós, nai das Dores, a graza dunha conversión sincera e eficaz do corazón porque xa non temos que ofendelo co pecado.

Ave Maria ...

O Virxe SS. Sentido, o Señor quería que estivese ao pé da Cruz para que a súa compaixón polos corazóns perdidos e oprimidos por miserias infinitas fose máis completa.

E nós coa alma, cheos de confianza, volvemos cara a Ti, para que a desgraza e as afeccións estean sempre lonxe de todos nós, das nosas familias. Pero se deberían golpearnos, non deixe que a nosa alma caia na desesperación, o desánimo, a decepción sen a posibilidade de subir de novo. Apoia a nosa debilidade humana fronte á dor; dános o teu confort; permanece connosco. E como na Cruz estabas en silencio consolador da agonía de Xesús, así que ser consolador solicitado das nosas afliccións. Acepta, Nosa Señora dos Dolores, esta humilde oración nosa. Escóitanos no nome do amor que nos traes, fainos elevar ao teu corazón materno para sempre. Amén.

Ola Regina ...