Última mensaxe dada a Giampilieri

Mensaxe de Xesús, 29/03/2016.

que cres que atopo hoxe nas comunidades relixiosas en xeral e en todas as almas consagradas a min? En tantas delas só a axitación e o espírito do mundo. E con todo, na maior alegría do espírito, o día da consagración relixiosa, despedíronse dos ruídos do mundo, prometendo solemnemente que só escoitarían a miña voz.
Meus fillos, pero se o mundo fala co seu balbordo, coas súas falsas alegrías, os seus enganos, é necesario que garde silencio. E así o fago. Pouco a pouco, a miña imaxe vaise borrando da face da terra e do corazón do home para crear outra que me substitúa. Hai demasiadas almas consagradas que levan un hábito relixioso e teñen o espírito do mundo.

Os meus fillos, todos me abandonaron, sorprendidos polo meu fracaso. Dúas ou tres almas fieis, que me miran cos ollos velados de bágoas, miña nai, a discípula que tanto amei e a Magdalena. Pero onde están os outros? Onde está Pedro, a rocha contra a que se refractarán as tormentas? Onde está a miña nacente igrexa que nuns minutos sairá da ferida vermellón do meu corazón que o soldado está a piques de abrir? Sairá como a flor máis fermosa do Ceo, concibida polo amor e nutrida polo Meu corpo e o Meu sangue, que seguirá derramando sangue ata o final dos tempos.
Meus fillos, nin sequera a miña igrexa ten máis coñecemento da miña presenza porque se o notasen, as cousas non irían así. Nin os que, co poder do seu eterno sacerdocio, me fan baixar do ceo, non se decatan. Non son realmente o eterno rexeitado, o eterno incomprendido? Os meus sacerdotes, que teñen nas súas mans a copa dos praceres e non se esquecen de beber ata a última pinga, non entenderon que o meu evanxeo non se pode cambiar. Isto non era o que quería. Ora pola miña igrexa porque se perden moitas almas.
Agora bendigo no nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo.