Unha devoción para recordar a proximidade de Deus no teu sufrimento

"E unha voz saíu do ceo: 'Ti es o meu Fillo amado, en ti estou moi satisfeito'". - Marcos 1:11

Por que Cristo foi elixido entre a xente? Fala, meu corazón, porque os pensamentos do corazón son os mellores. ¿Non sería que podería ser o noso irmán, no bendito lazo do sangue parentesco? Oh, que relación hai entre Cristo e o crente! O crente pode dicir: "Teño un irmán no ceo. Quizais sexa pobre, pero teño un irmán rico e un rei, e permitirame que estea necesitado mentres estea no seu trono? Oh non! El me quere; e meu irmán ".

Crente, leva este bendito pensamento, coma un colar de diamantes, ao redor do pescozo da túa memoria; colócao, como un anel de ouro, no dedo do recordo e úsao como selo do rei, estampando as peticións da túa fe con confianza de éxito. É un irmán nacido para a adversidade: trátao como tal.

Cristo tamén foi elixido entre as persoas para que puidese coñecer os nosos desexos e simpatizarnos. Como nos lembra Hebreos 4, Cristo foi "tentado en todos os aspectos coma nós, pero sen pecado". En todas as nosas penas temos a súa simpatía. Tentación, dor, decepción, debilidade, fatiga, pobreza: sábeos a todos, porque o escoitou todo.

 

Lémbrate diso, Christian, e déixame consolarte. Por difícil e doloroso que sexa o teu camiño, está marcado polos pasos do teu Salvador; e incluso cando chegues ao escuro val da sombra da morte e ás profundas augas do abultamento do Xordán, atoparás alí as súas pegadas. Alá onde vaiamos, en todas partes, El foi o noso precursor; cada carga que temos que soportar unha vez foi colocada sobre os ombreiros de Emmanuel.

Oremos

Deus, cando o camiño se escurece e a vida se pon difícil, lémbranos que ti tamén sufriches e perseguiches. Lémbranos que non estamos sós e aínda agora nos ves. Axúdanos a lembrar que nos abriu o camiño. Vostede asumiu o pecado do mundo e está connosco en cada proba.

En nome de Xesús, amén