Evanxeo do 10 de decembro de 2018

Libro de Isaías 35,1-10.
Que se alegre o deserto e a terra árida, a estepa se alegre e floreza.
Como florece o narciso; si, canta con ledicia e ledicia. É dada a gloria do Líbano, o esplendor de Carmel e Saròn. Eles verán a gloria do Señor, a magnificencia do noso Deus.
Fortalece as mans débiles, faga os xeonllos firmes.
Dille aos perdidos de corazón: "Coraxe! Non teñas medo; aquí está o teu Deus, vén a vinganza, a recompensa divina. El vén salvarche. "
Entón abriranse os ollos dos cegos e abriranse as orellas dos xordos.
Entón o coxo saltará coma un cervo, a lingua do silencio berrará de ledicia, porque as augas fluirán no deserto, fluirán regatos na estepa.
A terra esmorecida converterase nun pantano, o chan amarre converterase en fontes de auga. Os lugares onde xacales se converterán en carrizos e présas.
Haberá unha estrada nivelada e chamarana Vía Santa; ninguén impuro pasará por ela e os parvos non pasarán por ela.
Xa non haberá o león, non pasará por ela unha besta feroz, os redimidos andarán por ela.
O rescate polo Señor volverá a el e chegará a Sión con alegría; a felicidade perenne brillará na súa cabeza; a alegría e a felicidade os seguirán e a tristeza e as bágoas fuxirán.

Salmi 85(84),9ab-10.11-12.13-14.
Escoitarei o que di Deus o Señor:
anuncia paz para o seu pobo, para os seus fieis.
A súa salvación achégase a quen o teme
e a súa gloria habitará a nosa terra.

A misericordia e a verdade atoparanse,
a xustiza e a paz bicaranse.
A verdade xurdirá da terra
e a xustiza aparecerá dende o ceo.

Cando o Señor dá o seu ben,
a nosa terra dará os seus froitos.
A xustiza andará diante del
e no camiño dos seus pasos a salvación.

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Lucas 5,17-26.
Un día sentou a ensinar. Tamén estaban alí fariseos e médicos da lei, que viñan de todas as aldeas de Galilea, Xudea e Xerusalén. E o poder do Señor fíxolle curar.
E aquí algúns homes, que levaban un paralítico nunha cama, intentaron pasalo e poñelo diante del.
Non atopando o xeito de introducilo por mor da multitude, subiron no tellado e baixárono polas tellas coa cama diante de Xesús, no medio da habitación.
Vendo a súa fe, dixo: "Home, os teus pecados perdoanche".
Os escribas e fariseos comezaron a discutir dicindo: "Quen é este quen pronuncia blasfemias? Quen pode perdoar os pecados, se non só Deus? ».
Pero Xesús, sabendo o seu razoamento, respondeu: «Que vas razoar nos teus corazóns?
Que é máis doado, diga: perdoan os teus pecados ou digan: levántate e camiña?
Agora, para que saibas que o Fillo do home ten o poder na terra de perdoar os pecados: dígoche –exclamou ao paralítico– que levántate, leva a túa cama e vai á túa casa ».
Inmediatamente levantouse diante deles, colleu a cama sobre a que estaba deitado e marchou a casa glorificando a Deus.
Todos quedaron abraiados e alabaron a Deus; cheos de medo dixeron: "Hoxe vimos cousas prodixiosas". Chamada de Levi