Evanxeo do 12 de outubro de 2018
Carta de San Paulo Apóstolo aos Gálatas 3,7: 14-XNUMX.
Irmáns, saiban que os fillos de Abraham son os que proveñen da fe.
E a Escritura, ao prever que Deus xustificaría aos pagáns mediante a fe, adiantoulle a Abraham esta boa nova: En ti serán benditos todos os pobos.
En consecuencia, os que teñen fe son bendicidos xunto con Abraham que creron.
Os que se refiren ás obras da lei están baixo a maldición, xa que está escrito: Maldito todo aquel que non permaneza fiel a todas as cousas escritas no libro da lei para practicalas.
E que ninguén poida xustificarse ante Deus pola lei resulta do feito de que o xusto vivirá en virtude da fe.
Agora a lei non se basea na fe; pola contra, di que quen practique estas cousas vivirá por elas.
Cristo redimiunos da maldición da lei, converténdose en maldición por nós, como está escrito: Maldito o que colga da madeira,
para que en Cristo Xesús a bendición de Abraham pasase á xente e recibísemos a promesa do Espírito a través da fe.
Salmi 111(110),1-2.3-4.5-6.
Darei grazas ao Señor con todo o meu corazón,
na asemblea do xusto e na asemblea.
Grandes obras do Señor,
deixa que os aman contemplalos.
As súas obras son esplendor de beleza,
a súa xustiza dura para sempre.
Deixou un recordatorio dos seus prodixios:
a misericordia e a tenrura é o Señor.
Dá comida aos que o temen,
sempre lembra o seu pacto.
Mostrou ao seu pobo o poder das súas obras,
deulle a herdanza das nacións.
Do Evanxeo de Xesucristo segundo Lucas 11,15-26.
Nese momento, despois de que Xesús destrozara un demo, algúns dixeron: "É no nome de Beelzebub, líder dos demos, que expulsa aos demos".
Outros, para probalo, pedíronlle un sinal do ceo.
Coñecendo os seus pensamentos, dixo: «Cada reino dividido en si mesmo está en ruínas e unha casa cae sobre a outra.
Agora, se ata Satanás divídese en si, como estará o seu reino? Vostede di que lanzo demos en nome de Beelzebub.
Pero se lanzo demos en nome de Beelzebub, os teus discípulos en nome de quen os expulsou? Polo tanto, eles mesmos serán os seus xuíces.
Pero se lanzo demos co dedo de Deus, entón o reino de Deus chegou ata ti.
Cando un home forte e ben armado garda sobre o seu palacio, todas as súas posesións están en seguridade.
Pero se alguén máis forte que el chega e o gaña, quítalle a armadura na que confiaba e distribúe o botín.
Quen non está comigo está en contra de min; e quen non se reúne comigo esparexe.
Cando o espírito impuro sae do home, vaga por lugares áridos en busca de descanso e, sen atopar ningún, di: Volverei á miña casa da que saín.
Cando chega, atopa varrido e adornado.
Despois vai, leva con el outros sete espíritos peores que el e entran e aloxan alí e a condición final dese home empeora.