Evanxeo do 16 de agosto de 2018

Xoves da XNUMXa semana de vacacións no tempo ordinario

Libro de Ezequiel 12,1-12.
Esta palabra do Señor estaba relacionada comigo:
“Fillo do home, vives no medio dunha familia rebelde, que ten ollos para ver e non ve, ten oídos para escoitar e non escoita, porque son unha familia rebelde.
Ti, fillo de home, preparas a equipaxe como deportado e, durante o día ante os seus ollos, prepáraste para emigrar; emigrarás do lugar onde esteas a outro lugar, diante dos seus ollos: quizais comprenderán que son unha raza de rebeldes.
Prepare a súa equipaxe durante o día, como a equipaxe dun exiliado, ante os seus ollos; con todo, ao pór do sol sairás diante deles, como sairía un exiliado.
Fai unha abertura na parede coa súa presenza e sae de alí.
Pon a equipaxe sobre os ombros na súa presenza e sae á escuridade: taparás a cara para que non vexas o país, porque te fixen un símbolo para os israelitas ”.
Fixen o que me mandaron: empaquetei a equipaxe durante o día como a dun exiliado e ao solpor fixen un buraco na parede coas mans, saín á escuridade e puxen a equipaxe nos ombros diante dos seus ollos.
Pola mañá dirixiume a palabra do Señor:
Fillo do home, o pobo de Israel, esa familia rebelde, non che preguntou, que fas?
Responda: Así di o Señor Deus: Este oráculo é para o príncipe de Xerusalén e para todos os israelitas que viven alí.
Dirás: son un símbolo para ti; porque o que eu fixen contigo farase con eles; serán deportados e irán á escravitude.
O príncipe, que está no medio deles, cargará a equipaxe sobre os seus ombreiros, na escuridade, e sairá pola brecha que se fará na parede para facelo saír; tapará a cara para non ver a cidade cos ollos ".

Salmi 78(77),56-57.58-59.61-62.
Os nenos dexenerados tentaron ao Señor,
rebeláronse contra Deus o Altísimo,
non obedeceron as súas ordes.
Enganados, o traizoaron coma os seus pais,
fracasaron coma un arco solto.

Provocárono coas súas alturas
e cos seus ídolos fixérono celoso.
Deus, ao escoitar, irritouse
e rexeitou firmemente a Israel.

Deu a súa forza na escravitude,
a súa gloria no poder do inimigo.
Deu á súa xente á espada
e contra a súa herdanza foi acendido de ira.

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Mateo 18,21-35.19,1.
Nese momento Pedro achegouse a Xesús e díxolle: «Señor, cantas veces terei que perdoar ao meu irmán se peca contra min? ¿Ata sete veces? ».
E Xesús respondeulle: «Non che digo ata sete, senón ata setenta veces sete.
Por certo, o reino dos ceos é coma un rei que quería contar cos seus servos.
Comezadas as contas, presentóuselle un que lle debía dez mil talentos.
Non obstante, dado que non tiña cartos para pagar, o mestre ordenou que o vendesen coa súa muller, os seus fillos e o que posuía, e así pagar a débeda.
Entón aquel servo, botándose ao chan, suplicoulle: Señor, ten paciencia comigo e devolvereiche todo.
Apiadándose do criado, o amo deixouno ir e perdooulle a débeda.
En canto marchou, ese criado atopou outro criado coma el que lle debía cen denarios e, apoderándose del, atragantouno e dixo: ¡Paga o que debes!
O seu compañeiro, botándose ao chan, suplicoulle que dixera: Ten paciencia comigo e devolvereiche a débeda.
Pero non quixo escoitalo, foi mandalo a prisión ata que pagou a débeda.
Ao ver o que pasaba, os demais criados entristecéronse e foron denunciar ao seu amo todo o sucedido.
Entón o mestre convocou ao home e díxolle: Malvado servo, perdoareiche toda a túa débeda porque me pediches.
Non debías ter piedade do teu compañeiro, do mesmo xeito que eu teño piedade de ti?
E, indignado, o amo entregouno aos torturadores, ata que pagara todo o que debía.
Así o fará o meu Pai celestial a cada un de vós, se non perdoades ao voso irmán do voso corazón ".
Rematados estes discursos, Xesús deixou Galilea e dirixiuse ao territorio de Xudea, alén do Xordán.