Evanxeo do 20 de novembro de 2018

Revelación 3,1-6.14-22.
Eu, Xoán, oín ao Señor dicirme:
"Ao anxo da Igrexa de Sardi escríbelle:
Así di o que posúe os sete espíritos de Deus e as sete estrelas: Sei as túas obras; crese vivo e en cambio está morto.
Esperta e revitaliza o que queda e está a piques de morrer, porque non atopei as túas obras perfectas diante do meu Deus.
Lembre, xa que logo, como aceptou a palabra, obsérvaa e arrepéntase, porque se non está vixiante, vin como ladrón sen que saiba a que hora che vou.
Non obstante en Sardes hai algúns que non mancharon a roupa; escoltaranme con túnicas brancas, porque son dignas.
Polo tanto, o vencedor vestirase con roupas brancas, non borrarei o seu nome do libro da vida, senón que o vou recoñecer ante o meu Pai e ante os seus anxos.
Quen teña oídos, escoita o que o Espírito di ás igrexas.
Escribe ao anxo da igrexa de Laodicèa: Así fala Amén, a testemuña fiel e verdadeira, o principio da creación de Deus:
Coñezo as túas obras: non tes frío nin calor. Gustaríame que fose frío ou calor.
Pero xa que es morno, é dicir, non tes nin frío nin calor, vouche vomitar da boca.
Dis: “Son rico, estou enriquecido; Non necesito nada ”, pero non sabes que es infeliz, miserable, pobre, cego e espido.
Aconsélloche que me compre ouro purificado polo lume para facerse rico, túnicas brancas que te cubran e oculten a túa vergoñenta espida e colirios para ungir os teus ollos e recuperar a vista.
A todos os que quero repróchaos e castígoos. Entón, teña celo e arrepentídevos.
Aquí, quedo na porta e chamo. Se alguén me escoita a voz e me abre a porta, acudirei a el, cearé con el e el comigo.
Farei ao vencedor sentar comigo no meu trono, igual que conquistei e sentei co meu pai no seu trono.
Quen teña oídos, escoite o que o Espírito di ás igrexas ».

Salmi 15(14),2.3ab.3c-4ab.5.
Señor, quen vive na túa tenda?
Quen morará no teu monte santo?
O que anda sen culpa,
actúa con xustiza e fala honestamente,

O que non fala calumnias coa lingua.
Non fai dano ao teu veciño
e non insulta ao seu veciño.
Aos seus ollos o maligno é desprezable,
pero honra aos que temen ao Señor.

Quen presta cartos sen usura,
e non acepta agasallos contra os inocentes.
O que actúa deste xeito
manterase firme para sempre.

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Lucas 19,1-10.
Nese momento, Xesús entrou en Xericó, pasou pola cidade.
E aquí está un home chamado Zaqueo, xefe de recadación de impostos e rico,
intentou ver cal era Xesús, pero non puido por mor da multitude, xa que era pequeno de estatura.
Despois correu cara adiante e, para velo, subiu a un sicómoro, porque tiña que pasar por aí.
Cando chegou ao lugar, Xesús levantou a vista e díxolle: "Zaqueo, baixa inmediatamente, porque hoxe teño que quedar na túa casa".
Apresuradamente saíu e recibiuno cheo de alegría.
Vendo isto, todos murmuraron: «Foi aloxarse ​​cun pecador!».
Pero Zaqueo púxose de pé e díxolle ao Señor: «Velaquí, Señor, estou dando a metade dos meus bens aos pobres; e se defraudei a alguén, devólvolle o catro veces ".
Xesús respondeulle: «Hoxe a salvación entrou nesta casa, porque el tamén é fillo de Abraham;
de feito o Fillo do home veu buscar e salvar o perdido ”.