Evanxeo do 26 de marzo de 2020 con comentarios

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Xoán 5,31-47.
Naquel tempo, Xesús díxolles aos xudeus: "Se eu declarase a min mesmo, o meu testemuño non sería certo;
pero hai outro que me testifica e sei que o testemuño que me dá é certo.
Mandaches mensaxeiros a Xoán e el testemuñou a verdade.
Non recibo testemuño dun home; pero dígovos estas cousas para que sexades salvos.
Era unha lámpada ardente e brillante, e só quería alegrarche a luz por un momento.
Non obstante, teño un testemuño superior ao de Xoán: as obras que o Pai me deu para facer, esas obras que estou a facer, testemuñan de min que o Pai me enviou.
E o Pai que me enviou tamén testificou sobre min. Pero nunca escoitou a súa voz nin viu o seu rostro,
e non tes a súa palabra que permanece en ti, porque non cres ao que enviou.
Buscas nas escrituras crendo que tes a vida eterna nelas; ben, son eles os que me testemuñan.
Pero non queres vir a min para ter vida.
Non recibo a gloria dos homes.
Pero coñézote e sei que non tes o amor de Deus dentro de ti.
Vin no nome do meu Pai e vostede non me recibe; se outro viñese no seu propio nome, recibiríaselo.
E como podes crer, ti que tomas a gloria uns dos outros e non buscas a gloria que vén de Deus só?
Non creas que son eu quen te acuso diante do Pai; xa hai quen te acusa, Moisés, no que depositaches a túa esperanza.
Porque se crías en Moisés, tamén crerías en min; por min escribiu.
Pero se non cres os seus escritos, como podes crer nas miñas palabras? ".

Xoán Crisóstomo (ca 345-407)
Sacerdote en Antioquia entón bispo de Constantinopla, médico da Igrexa

Discursos sobre o Xénese, 2
“Se crías en Moisés, tamén crerías en min; porque escribiu sobre min "
Nos tempos antigos, o Señor que creou ao home faloulle ao home en primeira persoa para que o escoitase. Así conversou con Adán (...), como despois conversou con Noé e Abraham. E mesmo cando a humanidade se mergullou no abismo do pecado, Deus non cortou todas as relacións, aínda que forzosamente foran menos familiares, porque os homes se fixeron indignos. Por iso, aceptou establecer relacións benevolentes con eles, con cartas, porén, como para entreterse cun amigo ausente; deste xeito podería, na súa bondade, unir de novo a toda a raza humana; Moisés é o portador destas cartas que Deus nos manda.

Abramos estas cartas; cales son as primeiras palabras? "No comezo Deus creou os ceos e a terra". Marabilloso! (...) Moisés, que naceu moitos séculos despois, inspirouse de verdade desde arriba para falarnos das marabillas que Deus fixo na creación do mundo. (...) Non parece que nos diga con claridade: "¿Son os homes quizais os que me ensinaron o que che estou a revelar? Absolutamente non, pero só o Creador, que fixo estas marabillas. El guía a miña lingua para que che ensine. Desde entón, por favor, impoña silencio en cada queixa de razoamento humano. Non escoites esta historia coma se fose só a palabra de Moisés; Deus mesmo fálache; Moisés é só o seu intérprete ». (...)

Irmáns, deamos a benvida á Palabra de Deus cun corazón agradecido e humilde. (...) Deus creouno de todo, e prepara todas as cousas e as organiza con sabedoría. (...) Leva ao home co visible, para facelo chegar ao coñecemento do Creador do universo. (...) Ensínalle ao home a contemplar ao Supremo Constructor nas súas obras para que saiba adorar ao seu Creador.