Evanxeo do 9 de febreiro de 2019

Carta aos hebreos 13,15-17.20-21.
Irmáns, por el ofrecemos continuamente un sacrificio de loanza a Deus, é dicir, o froito dos beizos que confesan o seu nome.
Non esquezas beneficiarte e formar parte dos teus bens para os demais, porque o Señor está satisfeito destes sacrificios.
Obedece aos teus líderes e súmete a eles, porque te velan como alguén que ten que dar conta diso; obedece, para que o fagan con alegría e sen xemidos: non sería vantaxoso para ti.
O Deus da paz que trouxo do gran pastor das ovellas de entre os mortos, en virtude do sangue dun pacto eterno, o noso Señor Xesús,
que te faga perfecto en todo ben, para que cumpras a súa vontade, traballando en ti o que lle agrada por medio de Xesucristo, a quen sexa a gloria para os séculos dos séculos. Amén.

Salmi 23(22),1-3a.3b-4.5.6.
O Señor é o meu Pastor:
Non me falta nada.
En pastos herbais faime descansar
calmar as augas lévame.
Tranquiliza-me, guíame no bo camiño,
polo amor ao seu nome.

Se tivese que andar nun val escuro,
Non me temería ningún dano, porque estás comigo.
O seu persoal é o seu vínculo
danme seguridade.

Diante de min preparas unha cantina
baixo os ollos dos meus inimigos;
Espolvoreo o meu xefe con aceite.
A miña cunca desborda.

A felicidade e a graza serán as miñas compañeiras
todos os días da miña vida,
e eu vivirei na casa do Señor
durante anos moi longos

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Marcos 6,30-34.
Nese momento, os apóstolos reuníronse ao redor de Xesús e contáronlle todo o que fixeran e ensinaron.
E díxolles: "Veña de lado, a un lugar solitario e descansa." De feito, a multitude veu e foi e xa nin tiveron tempo para comer.
Despois saíron no barco a un lugar solitario, á marxe.
Pero moitos víronse saír e entender, e desde todas as cidades comezaron a correr alí a pé e os precederon.
Cando desembarcou, viu unha gran multitude e foi movido por eles, porque eran como ovellas sen pastor, e comezou a ensinarlles moitas cousas.