Evanxeo do 9 de xaneiro de 2019

Primeira carta de San Xoán o apóstolo 4,11-18.
Queridos, se Deus nos amou, tamén debemos amarnos.
Ninguén xa viu a Deus; se nos queremos, Deus permanece en nós e o seu amor é perfecto en nós.
De isto sábese que permanecemos nel e el en nós: el nos deu o don do seu Espírito.
E nós mesmos vimos e testemuñamos que o Pai enviou ao seu Fillo como salvador do mundo.
Calquera que recoñeza que Xesús é o Fillo de Deus, Deus habita nel e el en Deus.
Recoñecemos e cremos no amor que Deus ten por nós. Deus é amor; Quen está namorado habita en Deus e Deus habita nel.
É por iso que o amor chegou á súa perfección en nós, porque temos fe no día do xuízo; porque como está, así somos, neste mundo.
No amor non hai medo, ao contrario o amor perfecto expulsa o medo, porque o medo presupón castigo e quen teme non é perfecto no amor.

Salmi 72(71),2.10-11.12-13.
Deus dá o teu xuízo ao rei,
a túa xustiza co fillo do rei;
Recupera o teu pobo con xustiza
e os teus pobres con xustiza.

Os reis de Tarsis e as illas traerán ofrendas,
os reis dos árabes e Sabas ofrecerán homenaxes.
Todos os reis inclinaranse contra el,
todas as nacións servirán.

El liberará ao pobre berro
e o desgraciado que non atopa axuda,
terá mágoa de débiles e pobres
e salvará a vida do seu desgraciado.

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Marcos 6,45-52.
Despois de que os cinco mil homes estivesen satisfeitos, Xesús ordenou aos discípulos que subisen ao barco e que o precedesen na outra ribeira, cara a Betsaida, mentres dispararía á multitude.
En canto os despedira, subiu ao monte a rezar.
Cando chegou a noite, o barco estaba no medio do mar e estaba só en terra.
Pero véndoos cansos a remar, porque tiñan o vento contra eles, xa cara á última parte da noite dirixiuse cara a eles camiñando sobre o mar, e quixo ir máis alá deles.
Eles, ao velo camiñando sobre o mar, pensaron: "É unha pantasma" e comezaron a berrar,
porque todo o mundo o vira e estaba preocupado. Pero inmediatamente faloulles e díxolle: "Veña, son eu, non teñas medo!"
Despois meteuse no barco con eles e o vento parou. E sorprendéronse enormemente por si mesmos,
porque non entendían o feito dos pans, endurecéndose o corazón.