Evanxeo do 19 de xaneiro de 2021 co comentario do papa Francisco

LECTURA DO DÍA
Da carta aos xudeus
Heb 6,10-20

Irmáns, Deus non é inxusto esquecer o seu traballo e a caridade que demostraron cara ao seu nome, cos servizos que prestaron e aínda prestan aos santos. Só queremos que cada un de vós mostre o mesmo celo para que a súa esperanza se cumpra ata o final, para que non sexades preguiceiros, senón máis ben imitadores dos que, con fe e constancia, se fan herdeiros das promesas.

De feito, cando Deus lle fixo a promesa a Abraham, ao non poder xurar por alguén superior a si mesmo, xurou por si mesmo dicindo: "Bendicireite con todas as bendicións e farei que os seus descendentes sexan moi numerosos". Así Abraham, coa súa constancia, obtivo o que lle prometeron. De feito, os homes xuran por alguén maior ca eles e para eles o xuramento é unha garantía que pon fin a calquera controversia.
Polo tanto, Deus, querendo mostrar aos herdeiros da promesa máis claramente a irrevogabilidade da súa decisión, interveu cun xuramento, de xeito que, grazas a dous actos irrevogables, nos que é imposible mentir a Deus, nós, que buscamos refuxio nel, temos forte ánimo para captar con firmeza a esperanza que se nos ofrece. De feito, nela temos como áncora segura e firme para a nosa vida: entra incluso máis alá do veo do santuario, onde Xesús entrou como precursor para nós, que nos convertemos en sumo sacerdote para sempre segundo a orde de Melchìsedek.

EVANXEO DO DÍA
Do Evanxeo segundo Marcos
Mk 2,23-28

Naquel tempo, o sábado Xesús pasaba por campos de trigo e os seus discípulos, mentres camiñaban, comezaron a arrincar as espigas.

Os fariseos dixéronlle: «Mira! Por que fan o sábado o que non é lícito? ». E díxolles: '¿Nunca lestes o que fixo David cando o necesitaba e el e os seus compañeiros tiñan fame? Baixo o sumo sacerdote Abiatar, entrou na casa de Deus e comeu os pan da ofrenda, que non é lícito comer agás os sacerdotes, e tamén lles deu algúns aos seus compañeiros?

E díxolles: «O sábado foi feito para o home e non o home para o sábado. Polo tanto, o Fillo do home tamén é señor do sábado ».

PALABRAS DO SANTO PAI
Este xeito de vivir apegado á lei afastábaos do amor e da xustiza. Coidaron a lei, descoidaron a xustiza. Coidaban a lei, descoidaban o amor. Este é o camiño que nos ensina Xesús, totalmente oposto ao dos doutores da lei. E este camiño do amor á xustiza leva a Deus. En cambio, o outro camiño, unido só á lei, á letra da lei, leva ao peche, leva ao egoísmo. O camiño que vai do amor ao coñecemento e discernimento, á plena realización, leva á santidade, á salvación, ao encontro con Xesús. Pola contra, este camiño leva ao egoísmo, ao orgullo de sentirse xusto, a esa santidade entre comiñas. aparicións, non? (Santa Marta - 31 de outubro de 2014