Evanxeo de hoxe 1 de marzo de 2020 con comentarios

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Mateo 4,1-11.
Naquel momento, Xesús foi conducido polo Espírito ao deserto para ser tentado polo diaño.
E despois de xaxún corenta días e corenta noites, pasou fame.
O tentador achegouse a el e díxolle: "Se es o Fillo de Deus, di que estas pedras convértense en pan".
Pero el respondeu: "Está escrito: o home non vivirá polo pan só, senón por todas as palabras que veñen da boca de Deus."
Entón o diaño levouno con el á cidade santa, colocouno no pináculo do templo
e díxolle: "Se es o Fillo de Deus, botádevos abaixo, porque está escrito: aos seus anxos dará ordes sobre ti, e apoiaranche coas mans, para que non pegue o pé contra unha pedra."
Xesús respondeu: "Tamén está escrito: non tentas ao Señor o teu Deus."
De novo o diaño levouno con el a unha montaña moi alta e amosoulle a todos os reinos do mundo coa súa gloria e díxolle:
«Todas estas cousas che darei, se, prostrándote, me adorarás».
Pero Xesús respondeu: «¡Vaia, Satanás! Está escrito: Adora ao Señor o teu Deus e só adóralo ».
Entón o demo deixouno e velaquí que os anxos viñéronlle e servíronlle.

Hesychius o Sinaita
dito de Batos -as veces asimilado ao presbítero Hesychius de Xerusalén- (século V?), monxe

Capítulos "Sobre sobriedade e vixilancia" n. 12, 20, 40
A loita da alma
O noso mestre e Deus encarnado deunos un modelo (cf. 1 Pt 2,21) de cada virtude, un exemplo para os homes e que nos alzou da antiga caída, co exemplo de vida virtuosa na súa propia carne. Revelounos todas as súas boas obras e é con eles que subiu ao deserto despois do seu bautismo e comezou a loita da intelixencia co xaxún cando o diaño se achegou a el coma un home sinxelo (cf. Mt 4,3: 17,21). Na forma na que o gañou, o profesor tamén nos ensinou, inútiles, como loitar contra os espíritos do mal: en humildade, xexún, oración (cf. Mt XNUMX:XNUMX), sobriedade e vixilancia. Mentres el mesmo non tiña necesidade destas cousas. Era de feito Deus e Deus dos deuses. (...)

Quen conduce unha loita interior debe ter estas catro cousas cada momento: humildade, atención extrema, reputación e oración. Humildade, porque a loita o pon contra orgullosos demos e para contar coa axuda de Cristo ao alcance do corazón, xa que "o Señor odia aos orgullosos" (Pr 3,34 LXX). Atención, para manter sempre o corazón puro de todos os pensamentos, aínda que pareza bo. Refutación, para desafiar inmediatamente ao malo con forza. Dende que o ve. Dise: "Vou responder aos que me insultan. ¿Non estará a miña alma sometida ao Señor? " (Ps 62, 2 LXX). Finalmente, a oración, co fin de suplicar a Cristo con "xemidos indescriptibles" (Rom 8,26:XNUMX), inmediatamente despois da refutación. Entón, quen pelexa verá que o inimigo se disolva coa aparencia da imaxe, como o po no vento ou o fume que se esvaece, expulsado polo adorable nome de Xesús. (...)

A alma pon a súa confianza en Cristo, invócao e non ten medo. Por non loitar só, senón co terrible rei, Xesucristo, creador de todos os seres, dos que teñen o corpo e dos que non teñen, é dicir, do visible e invisible.