Evanxeo de hoxe 19 de marzo de 2020 con comentarios

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Mateo 1,16.18-21.24a.
Jacob pronunciou a José, o marido de María, de quen naceu Xesús Cristo.
Así xurdiu o nacemento de Xesucristo: a súa nai María, prometéndose a noiva de José, antes de que vivisen xuntos, atopouse embarazada pola obra do Espírito Santo.
José, o seu marido, que era xusto e non quería repudialo, decidiu despedilo.
Pero mentres pensaba nestas cousas, un anxo do Señor aparecéuselle en soño e díxolle: «José, fillo de David, non teñas medo de levar a María, a túa noiva, porque o que se xera nela vén do Espírito. Santo.
Ela dará a luz a un fillo e chamaráslle Xesús: de feito salvará ao seu pobo dos seus pecados ».
Espertado do sono, José fixo o que ordenou o anxo do Señor.

San Bernardino de Siena (1380-1444)
Sacerdote franciscano

Discurso 2 sobre San Xosé; Opera 7, 16. 27-30 (traducido do breviario)
San Xosé, fiel gardián dos misterios da salvación
Cando a condescendencia divina elixe a alguén por unha graza singular ou por un estado sublime, concédelle á persoa así elixida todos os carismas necesarios para o seu cargo. Por suposto tamén traen honra ao elixido. Isto foi o que pasou sobre todo no gran San Xosé, suposto pai do Señor Xesucristo e verdadeiro marido da raíña do mundo e amante dos anxos. Foi elixido polo Pai Eterno como o fiel gardián e protector dos seus principais tesouros, o seu Fillo e a súa noiva, e cumpriu este cometido coa maior dilixencia. Por iso o Señor dille: Servidor bo e fiel, entra na alegría do teu Señor (Mt 25:21).

Se sitúas a San Xosé ante toda a Igrexa de Cristo, el é o home escollido e singular, a través do cal e baixo o cal Cristo foi introducido no mundo dun xeito natural e honrado. Se, entón, toda a santa Igrexa está en débeda coa Virxe Nai, porque foi considerada digna de recibir a Cristo por ela, tamén despois dela debe unha especial gratitude e reverencia a José.

De feito, marca a conclusión do Antigo Testamento e nel os grandes patriarcas e profetas alcanzan o froito prometido. De feito, só el podía gozar da presenza física do que a condescendencia divina lles prometera. Certamente Cristo non lle negou no ceo esa familiaridade, esa reverencia e esa dignidade moi alta que lle mostrou mentres vivía entre os homes, como fillo ao seu pai, senón que o trouxo ao máximo da perfección. Polo tanto, non sen razón o Señor engade: "Entra na alegría do teu Señor".

Por iso, lémbrate de nós, bendito Xosé, e intercede co teu suposto Fillo coa túa poderosa oración; pero tamén fainos propicios á Virxe máis bendita a túa noiva, que é a Nai da que co Pai e co Espírito Santo vive e reina ao longo dos séculos sen fin.