Evanxeo de hoxe 24 de novembro de 2020 coas palabras do papa Francisco

LECTURA DO DÍA
Do libro do Apocalipse de San Xoán o Apóstolo
Apocalipse 14,14: 19-XNUMX

Eu, Xoán, vin: velaquí unha nube branca e na nube sentaba unha coma un Fillo do home: tiña unha coroa dourada na cabeza e unha fouce afiada na man.

Outro anxo saíu do templo, berrando con forte voz ao que estaba sentado na nube: "Lanza a fouce e sega; chegou o momento de segar, porque a colleita da terra está madura ». Entón o que estaba sentado na nube lanzou a fouce á terra e a terra foi segada.

Entón outro anxo saíu do templo que está no ceo, el tamén sostendo unha fouce afiada. Outro anxo, que ten poder sobre o lume, saíu do altar e berrou con voz forte ao que tiña a fouce afiada: "Tire a fouce afiada e colleita as uvas da vide da terra, porque as súas uvas están maduras". O anxo lanzou a fouce á terra, colleitou a vide da terra e botou as uvas na gran cuba da ira de Deus.

EVANXEO DO DÍA
Do Evanxeo segundo Lucas
Lc 21,5: 11-XNUMX

Naquel tempo, mentres algúns falaban do templo, que estaba adornado con fermosas pedras e agasallos votivos, Xesús dixo: "Chegarán os días en que, do que ves, non quedará pedra sobre pedra que non será destruída".

Preguntáronlle: "Mestre, cando pasarán estas cousas e cal será o sinal cando estean a piques de ocorrer?" El respondeu: 'Ten coidado de non ser enganado. De feito virán moitos no meu nome dicindo: "Son eu" e: "O tempo está preto". Non vaias detrás deles! Cando escoites falar de guerras e revolucións, non te asustes, porque estas cousas deben pasar primeiro, pero o final non é inmediato ”.

Entón díxolles: "A nación levantarase contra a nación e o reino contra o reino, e haberá terremotos, fame e pestes en varios lugares; tamén haberá feitos terroríficos e grandes sinais do ceo.

PALABRAS DO SANTO PAI
A destrución do templo prevista por Xesús é unha figura non tanto do final da historia como do final da historia. De feito, diante dos oíntes que queren saber como e cando acontecerán estes signos, Xesús responde coa linguaxe apocalíptica típica da Biblia. Os discípulos de Cristo non poden permanecer escravos dos medos e da angustia; no seu lugar, están chamados a vivir na historia, para frear a forza destrutiva do mal, coa certeza de que a tenrura providente e tranquilizadora do Señor sempre acompaña a súa acción de ben. O amor é superior, o amor é máis poderoso, porque é Deus: Deus é amor. (Angelus, 17 de novembro de 2019