Evanxeo de hoxe 25 de decembro de 2020 coas palabras do papa Francisco

LECTURA DO DÍA
Primeira Lectura

Do libro do profeta Isaìa
É o 52,7-10

Que fermosos están nas montañas
os pés do mensaxeiro que anuncia a paz,
do mensaxeiro das boas novas que anuncia a salvación,
que lle di a Sión: "O teu Deus reina".

Unha voz! Os teus vixiantes levantan a voz,
xuntos se alegran,
porque ven cos seus ollos
o regreso do Señor a Sión.

Ir xuntos en cancións de alegría,
ruínas de Xerusalén,
porque o Señor consolou ao seu pobo,
redimiu Xerusalén.

O Señor sacou o seu brazo santo
ante todas as nacións;
verán todos os confíns da terra
a salvación do noso Deus.

Segunda lectura

Da carta aos xudeus
Heb 1,1-6

Deus, que moitas veces e de varias maneiras nos tempos antigos falara cos pais a través dos profetas, ultimamente, nestes días, falounos a través do Fillo, que fixo herdeiro de todas as cousas e por quen fixo incluso o mundo.

El é a irradiación da súa gloria e a pegada da súa substancia, e apoia todo coa súa poderosa palabra. Unha vez realizada a purificación dos pecados, sentou á dereita da maxestade nos altos do ceo, que se fixo tan superior aos anxos como o nome que herdou é máis excelente que o deles.

De feito, a cal dos anxos dixo Deus algunha vez: "Ti es meu fillo, hoxe engendréite"? e de novo: "Serei para el un pai e el será un fillo para min"? Pero cando introduce ao primoxénito no mundo, di: "Que todos os anxos de Deus o adoren".

EVANXEO DO DÍA
Do Evanxeo segundo Xoán
Xn 1,1-18

No comezo estaba a Palabra,
e a Palabra estaba con Deus
e a Palabra era Deus.

Estivo, ao principio, con Deus:
todo se fixo a través del
e sen el non se fixo nada do que existe.

Nel estaba a vida
e a vida era a luz dos homes;
a luz brilla na escuridade
e a escuridade non o superou.

Un home veu enviado de Deus:
chamábase Giovanni.
Veu como testemuña
testemuñar a luz,
para que todos poidan crer a través del.
El non era a luz,
pero tivo que dar testemuño da luz.

A verdadeira luz veu ao mundo,
a que ilumina a todo home.
Estaba no mundo
e o mundo fíxose a través del;
aínda así o mundo non o recoñeceu.
Chegou entre os seus,
e os seus non o aceptaron.

Pero aos que o acolleron
deu o poder para converterse en fillos de Deus:
aos que cren no seu nome,
que, non de sangue
nin pola vontade de carne
nin pola vontade do home,
pero de Deus foron xerados.

E a Palabra fíxose carne
e veu vivir entre nós;
e vimos a súa gloria,
gloria como do Fillo único
que vén do Pai,
cheo de graza e verdade.

Xoán testemuña e proclama:
"Foi del o que dixen:
O que vén detrás de min
está por diante de min,
porque estaba antes ca min ».

Desde a súa plenitude
todos recibimos:
graza sobre graza.
Porque a Lei foi dada a través de Moisés,
a graza e a verdade chegaron a través de Xesucristo.

Deus, ninguén o viu nunca:
o Fillo único, que é Deus
e está no seo do Pai,
foi el quen o revelou.

PALABRAS DO SANTO PAI
Os pastores de Belén dinos como ir ao encontro do Señor. Vixian pola noite: non dormen. Permanecen alertas, espertos na escuridade; e Deus "cubriunos de luz" (Lc 2,9). Tamén se aplica a nós. "Imos, pois, a Belén" (Lc 2,15:21,17): así o dixeron e fixeron os pastores. Nós tamén, Señor, queremos vir a Belén. O camiño, aínda hoxe, é costa arriba: hai que superar o pico do egoísmo, non debemos escorregar nos barrancos da mundanidade e do consumismo. Quero chegar a Belén, Señor, porque aí estás esperándome. E darme conta de que Ti, colocado nun pesebre, es o pan da miña vida. Necesito que a tenra fragrancia do teu amor sexa, á súa vez, pan roto para o mundo. Señor, tómame sobre os teus ombreiros, bo Pastor: amado por ti, eu tamén poderei amar e coller aos meus irmáns da man. Entón será o Nadal, cando poderei dicirche: "Señor, ti sabes todo, sabes que te amo" (cf. Xn 24). (Santa Misa da noite na Solemnidade da Natividade do Señor, 2018 de decembro de XNUMX