Evanxeo de hoxe 29 de novembro de 2020 coas palabras do papa Francisco

LECTURA DO DÍA
Primeira Lectura

Do libro do profeta Isaìa
É 63,16b-17.19b; 64,2-7

Ti, Señor, es o noso pai, sempre te chamaron o noso redentor.
Por que, Señor, déixanos afastarnos dos teus camiños e endurécenos o corazón para que non teñas medo? Volve polo ben dos teus servos, polo ben das tribos, da túa herdanza.
Se rasgas o ceo e baixas!
As montañas tremerían ante ti.
Cando fixeches cousas terribles que non esperabamos,
baixaches e as montañas tremeron diante de ti.
Nunca se falou de tempos afastados,
oído non escoitou,
ollo só viu a un Deus, aparte de ti,
fixo tanto por aqueles que confían nel.
Saes ao encontro dos que practican alegremente a xustiza
e lembran os teus camiños.
Mira, estás enfadado porque pecamos contra ti durante moito tempo e somos rebeldes.
Todos volvémonos coma unha cousa impura,
e como pano impuro son todos os nosos actos de xustiza;
murchamos como follas, as nosas iniquidades leváronnos coma o vento.
Ninguén invocou o teu nome, ninguén espertou para aferrarse a ti;
porque nos ocultaches a túa cara,
colocáchesnos á mercé da nosa iniquidade.
Pero, Señor, ti es o noso pai;
somos barro e ti es quen nos moldea,
todos somos obra das túas mans.

Segunda lectura

Dende a primeira carta de San Pablo o Apóstolo aos corintios
1Cor 1,3-9

Irmáns, graza para vós e paz de Deus noso Pai e do Señor Xesucristo.
Continuamente dou grazas ao meu Deus por ti, pola graza de Deus que che foi dada en Cristo Xesús, porque nel te enriqueciches con todos os dons, os da palabra e os do coñecemento.
O testemuño de Cristo estableceuse tan firmemente entre vós que non faltan máis carisma de vós, que agardades a manifestación do noso Señor Xesucristo. El te fará firme ata o final, impecable no día do noso Señor Xesucristo. Digno de fe é Deus, polo que foi chamado á comuñón co seu Fillo Xesucristo, o noso Señor.

EVANXEO DO DÍA
Do Evanxeo segundo Marcos
Mk 13,33-37

Naquel tempo, Xesús díxolles aos seus discípulos: «Teña coidado, estea esperto, porque non sabes cando é o momento. É como un home que marchou despois de deixar a súa casa e deu o poder aos seus criados, a cada un a súa tarefa, e ordenou ao porteiro que vixiase.
Mire polo tanto: non sabe cando volverá o mestre da casa, se á noite ou á medianoite ou ao canto do galo ou á mañá; asegúrate de que, chegando de súpeto, non esteas durmido.
O que che digo, dígollo a todos: estea esperto! ».

PALABRAS DO SANTO PAI
O Advento comeza hoxe, a época litúrxica que nos prepara para o Nadal, invitándonos a levantar a mirada e abrir o corazón para acoller a Xesús. No Advento non vivimos só esperando o Nadal; tamén estamos invitados a espertar a esperanza do glorioso regreso de Cristo - cando volverá ao final dos tempos - preparándonos para o encontro final con el con opcións coherentes e valentes. Lembramos o Nadal, agardamos o glorioso retorno de Cristo e tamén o noso encontro persoal: o día no que o Señor chamará. Nestas catro semanas estamos chamados a saír dun xeito de vida resignado e rutineiro e a saír alimentando esperanzas, alimentando soños para un novo futuro. Esta vez é oportuno para abrir os nosos corazóns, para facernos preguntas concretas sobre como e para quen pasamos a vida. (Angelus, 2 de decembro de 2018