Evanxeo de hoxe con comentarios: 19 de febreiro de 2020

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Marcos 8,22-26.
Nese momento, Xesús e os seus discípulos chegaron a Betsaida, onde trouxeron a un cego pedíndolle que o tocase.
Despois colleu a man ao cego, sacouno da aldea e, despois de poñer saliva nos ollos, puxo as mans sobre el e preguntoulle: "¿Ves algo?"
El, mirando para arriba, dixo: "Vexo aos homes, porque vexo como as árbores que camiñan".
Despois puxo de novo as mans nos ollos e víunos claramente e foi curado e viu todo dende lonxe.
E enviouno a casa dicindo: "Nin entras na aldea".
Tradución litúrxica da Biblia

Xerome (347-420)
Sacerdote, tradutor da Biblia, doutor da Igrexa

Homilías sobre Mark, n. 8, 235; SC 494
"Abre os ollos ... ás marabillas da túa lei" (Sal 119,18)
"Xesús puxo saliva aos ollos, puxo as mans sobre el e preguntoulle se vía algo." O coñecemento sempre é progresivo. (…) É ao prezo de moito tempo e longa aprendizaxe que se chega a un coñecemento perfecto. Primeiro desaparecen as impurezas, desaparece a cegueira e así chega a luz. A saliva do Señor é unha ensinanza perfecta: para ensinar perfectamente, ela vén da boca do Señor. A saliva do Señor, que vén dicir así da súa substancia, é coñecemento, do mesmo xeito que a palabra que vén da súa boca é un remedio. (...)

"Vexo homes, porque vexo como árbores que camiñan"; Sempre vexo a sombra, aínda non a verdade. Aquí ten o significado desta palabra: vexo algo na Lei, pero aínda non percibo a luz brillante do Evanxeo. (...) "Despois púxose as mans sobre os ollos e víunos claramente e foi curado e viu todo desde a distancia." Viu - digo eu - todo o que vemos: viu o misterio da Trinidade, viu todos os misterios sagrados que hai no Evanxeo. (...) Tamén os vemos, porque cremos en Cristo quen é a luz verdadeira.