Evanxeo e Santo do día: 23 de decembro de 2019

Libro de Malaquía 3,1-4.23-24.
Así di o Señor Deus:
"Velaquí, mandarei un mensaxeiro meu para que me prepare o camiño diante de min e o Señor ao que buscas entrará inmediatamente no seu templo; o anxo da alianza, que vostede suspira, vén aquí, di o señor dos exércitos.
Quen aguantará o día da súa chegada? Quen resistirá á súa aparencia? É coma o lume da fundición e como o lixeiro dos lavadoiros.
Sentarase a fundir e purificar; purificará aos fillos de Levi, refinaráos como ouro e prata, para que ofrezan ao Señor unha oblación segundo a xustiza.
Entón, a ofrenda de Xudá e Xerusalén agradará ao Señor como nos tempos antigos, como en anos afastados.
Velaquí, mandarei ao profeta Elías antes de que chegue o gran e terrible día do Señor,
porque converte o corazón dos pais cara aos fillos e o corazón dos fillos cara aos pais; para que non veña ao país con exterminio ".

Salmi 25(24),4bc-5ab.8-9.10.14.
Señor, fai saber os teus camiños;
ensíname os teus camiños.
Guíame na túa verdade e ensíname,
porque ti es o Deus da miña salvación.

O Señor é bo e recto,
o camiño correcto apunta aos pecadores;
guía aos humildes segundo a xustiza,
ensina aos pobres os seus camiños.

Todos os camiños do Señor son verdade e graza
para quen observa o seu pacto e preceptos.
O Señor revélase a quen o teme,
dá a coñecer o seu pacto.

Do Evanxeo de Xesucristo segundo Lucas 1,57-66.
Para Isabel cumpriuse o tempo do parto e deu a luz a un fillo.
Veciños e familiares escoitaron que o Señor exaltou a súa misericordia nela e alegrouse con ela.
O oitavo día chegaron a circuncisar ao neno e quixérono chamar polo nome do seu pai, Zacarías.
Pero a súa nai dixo: "Non, o seu nome será Giovanni."
Eles dixéronlle: "Non hai ninguén na túa familia co nome deste nome."
Despois asentiron ao seu pai como quería que fose o seu nome.
Pediu unha tablet e escribiu: "John é o seu nome". Todos quedaron abraiados.
Nese mesmo instante abriuse a boca e soltouse a lingua e falou bendicindo a Deus.
Todos os seus veciños estaban cheos de medo e todas estas cousas faláronse en toda a montañosa rexión de Xudea.
Os que os escoitaron gardáronos no corazón: "Que será este neno?" dixéronse entre si. De verdade a man do Señor estaba con el.

23 DE DECEMBRO

SAN SERVOLO O PARALÍTICO

Roma, † 23 de decembro de 590

Servolo naceu nunha familia moi pobre e golpeado por parálise dende pequeno, pediu esmola na porta da igrexa de San Clemente en Roma; e con tanta humildade e graza pediullo, que todos o amaban e regalárono. Caído enfermo, todos se apresuraron a visitalo e tales foron as expresións e as frases que lle saíron do beizo, que todos deixaron consolados. Agonizando, de súpeto se sacudiu e exclamou: "¡Escoita! oh que harmonía! son os coros angélicos! ah! Eu vexo os anxos! " e caducados Era o ano 590.

ORACIÓN

Por esa paciencia exemplar que sempre gardaches e na pobreza e na angustia e a infirmidade, implícenos, bendito Servolo, a virtude de renunciar á vontade divina para que nunca teñamos que queixarnos de todo o que nos poida pasar.