Ինչու են մոմավառվում կաթոլիկ եկեղեցիներում:

Մինչ այժմ եկեղեցիներում, նրանց յուրաքանչյուր անկյունում կարելի է տեսնել վառված մոմեր: Բայց ինչու?

Բացառությամբ Easterատկի հսկողություն և Գալստյան մասսաներMassամանակակից զանգվածային տոնակատարություններում մոմերը հիմնականում չեն պահպանում մութ տարածքը լուսավորելու իրենց հնագույն գործնական նպատակը:

Tuttavia, l 'Հռոմեական միսալի ընդհանուր հրահանգը (IGMR) նշում է. «Այն մոմերը, որոնք պահանջվում են պատարագի յուրաքանչյուր արարողության ժամանակ ակնածանքով և տոնակատարության տոնի կապակցությամբ, պետք է տեղադրվեն համապատասխանաբար խորանի վրա կամ դրա շուրջ»:

Եվ հարց է առաջանում. Եթե մոմերը գործնական նպատակ չունեն, ինչու՞ է Եկեղեցին պնդում օգտագործել դրանք 21-րդ դարում:

Մոմերը եկեղեցում միշտ օգտագործվել են խորհրդանշական եղանակով: Հինավուրց ժամանակներից վառված մոմը դիտվել է որպես Քրիստոսի լույսի խորհրդանիշ: Դա հստակ արտահայտված է theատկի զգոնությամբ, երբ սարկավագը կամ քահանան մտնում է մթնած եկեղեցի միակ Պասկալ մոմով: Հիսուսը մտավ մեղքի և մահվան մեր աշխարհը ՝ մեզ Աստծո լույսը բերելու համար: Այս գաղափարը արտահայտված է Հովհաննեսի Ավետարանում. «Ես եմ աշխարհի լույսը. ով ինձ կհետևի, չի քայլելու խավարի մեջ, բայց կունենա կյանքի լույս »: (Հովհ. 8,12):

Կան նրանք, ովքեր նշում են նաև մոմի օգտագործումը ՝ հիշեցնելով առաջին քրիստոնյաներին, ովքեր մոմի լույսի ներքո պատարագ են մատուցել կատակոմբներում: Ասում են, որ սա պետք է հիշեցնի նրանց զոհաբերության և այն հնարավորության մասին, որ մենք նույնպես կարող ենք հայտնվել նման իրավիճակում ՝ հալածանքների սպառնալիքի տակ պատարագ տոնելով:

Կաթոլիկ եկեղեցում մոմերը լույսի շուրջ խորհրդածություն առաջարկելուց բացի ավանդաբար պատրաստվում են մեղրամոմից: Ըստ Կաթոլիկ հանրագիտարանի, «flowersաղիկներից մեղուներից արդյունահանվող մաքուր մոմը խորհրդանշում է Քրիստոսի մաքուր մարմինը, որը ստացել է Նրա Կույս մայրը, ֆիտիլը նշանակում է Քրիստոսի հոգին, և բոցը ներկայացնում է նրա աստվածությունը»: Գոնե մասամբ մեղրամոմով պատրաստված մոմեր օգտագործելու պարտավորությունը Եկեղեցում դեռ առկա է այս հին սիմվոլիզմի պատճառով: