Լսեք, թե ինչ է ձեզ պատմում Մեջուգորջեի Տիրամայրը Խոստովանության մասին
7 նոյեմբերի 1983 թ
Սովորությունից դրդված մի խոստովանիր՝ մնալ նախկինի պես, առանց որևէ փոփոխության։ Ոչ, դա լավ չէ: Խոստովանությունը պետք է զարկ տա ձեր կյանքին, ձեր հավատքին։ Այն պետք է խթանի ձեզ մոտենալ Հիսուսին։Եթե ձեզ համար խոստովանությունը դա չի նշանակում, իրականում ձեզ համար շատ դժվար կլինի դարձի գալ։
Աստվածաշնչի որոշ հատվածներ, որոնք կարող են օգնել մեզ հասկանալու այս հաղորդագրությունը:
Հովհաննես 20,19-31
Նույն օրը երեկոյան ՝ շաբաթ օրը առաջինը, մինչ փակվում էին այն դռները, որտեղ աշակերտները հրեաների վախի պատճառով էին, Հիսուսը եկավ, կանգ առավ նրանց մեջ և ասաց. «Խաղաղություն ձեզ հետ եղեք»: Դա ասելով ՝ նա ցույց տվեց նրանց ձեռքերն ու կողմը: Աշակերտները ուրախացան Տիրոջը տեսնելով: Հիսուսը կրկին ասաց նրանց. «Խաղաղություն ձեզ համար: Քանի որ հայրն ինձ ուղարկեց, ես նույնպես ուղարկում եմ ձեզ »: Սա ասելուց հետո նա շունչ քաշեց նրանց վրա և ասաց. «Ստացեք Սուրբ Հոգին. նրանց, ում դուք ներում եք մեղքերը, նրանք ներվելու են, և նրանց, ում չեք ներելու, նրանք կմնան անպատասխան »: Հիսուսը, երբ Հիսուսը եկավ, նրանց հետ չէր Տասներկուսից մեկը ՝ Թովմասը, որը մյուս աշակերտներն ասացին նրան. «Մենք տեսանք Տերը»: Բայց նա ասաց նրանց. «Եթե ես նրա ձեռքին եղունգների նշան չտեսնեմ և մատս չլինեմ մեխերի տեղում և իմ ձեռքը չդնեմ նրա կողքին, ես չեմ հավատա»: Ութ օր անց աշակերտները կրկին տանը էին, և Թովմասը նրանց հետ էր: Հիսուսը եկավ, փակ դռների հետևում, կանգ առավ նրանց մեջ և ասաց. «Խաղաղություն լինի ձեզ հետ»: Այնուհետև նա ասաց Թոմասին. «Ձեր մատը դրեք այստեղ և նայեք իմ ձեռքերին. ձգիր քո ձեռքը և դրիր կողքիս: և այլևս լինել անհավատալի, բայց հավատացյալ »: Թոմասը պատասխանեց. «Իմ Տերը և իմ Աստվածը»: Հիսուսն ասաց նրան. «Որովհետև դու ինձ ես տեսել, հավատացել ես. Երանի bless նրանց, ովքեր, նույնիսկ եթե չեն տեսել, կհավատան»: Շատ այլ նշաններ ստիպեցին Հիսուսին իր աշակերտների ներկայությամբ, բայց դրանք գրված չեն այս գրքում: Սրանք գրվել են, որովհետև դու հավատում ես, որ Հիսուսը Քրիստոսն է, Աստծո Որդին, և որովհետև, հավատալով, դու նրա անունով կյանք ունես:
Մատթեոս 18,1-5
Այդ պահին աշակերտները մոտեցան Հիսուսին և ասացին. «Ուրեմն ո՞վ է մեծը երկնքի արքայության մեջ»։ Այնուհետև Հիսուսը իր մոտ կանչեց մի երեխայի, դրեց նրան նրանց մեջ և ասաց. Ուրեմն ով որ այս մանուկին պէս փոքր ըլլայ, մեծը պիտի ըլլայ երկինքի արքայութեան մէջ։ Եվ ով այս երեխաներից թեկուզ մեկին իմ անունով է ընդունում, ողջունում է ինձ։
Ղուկաս 13,1–9
Այդ ժամանակ ոմանք եկան Հիսուսին հայտնելու այն գալիլիացիների մասին, որոնց արյունը Պիղատոսը հոսել էր նրանց զոհաբերությունների հետ միասին։ Խոսքը վերցնելով՝ Հիսուսն ասաց նրանց. «Դուք հավատու՞մ եք, որ այդ գալիլիացիներն ավելի մեղավոր էին, քան բոլոր գալիլիացիները, որ արժանացան այս ճակատագրին: Ո՛չ, ասում եմ ձեզ, բայց եթե դարձի չգաք, բոլորդ էլ նույն կերպ կկորչեք։ Կամ այն տասնութ հոգին, որոնց վրա ընկավ Սիլոամի աշտարակը և սպանեց նրանց, ի՞նչ եք կարծում, ավելի մեղավոր էին, քան Երուսաղեմի բոլոր բնակիչները։ Ո՛չ, ասում եմ ձեզ, բայց եթե դարձի չգաք, բոլորդ էլ նույն կերպ կկորչեք»։ Նա նաև ասաց այս առակը. «Մի մարդ իր այգում թզենի էր տնկել և եկավ դրա վրա պտուղ փնտրելու, բայց չգտավ. Նա ասաց խաղողագործին. «Ահա, ես երեք տարի է, ինչ գալիս եմ այս ծառի վրա պտուղ փնտրելու, բայց չեմ գտնում։ Այնպես որ, կտրեք այն: Ինչո՞ւ պետք է հողը շահագործի»։ Բայց նա պատասխանեց նրան. «Վարդապե՛տ, այս տարի էլ թողի՛ր նրան, մինչև որ ես նրա շուրջը քամեմ և գոմաղբ դնեմ։ Մենք կտեսնենք, թե արդյոք դա արդյունք կտա ապագայի համար. եթե ոչ, կկտրես»։