Ինչպե՞ս կարող ենք հասնել հոգևոր հասունությանը:

Ինչպե՞ս կարող են քրիստոնյաները հոգևորապես հասունանալ: Որո՞նք են անառողջ հավատացյալների նշանները:

Նրանց համար, ովքեր հավատում են Աստծուն և իրենց համարում են կրոնափոխ քրիստոնյաներ, մտածելն ու ավելի հոգեպես վարվելը ամենօրյա պայքար է: Նրանք ցանկանում են ավելի շատ վարվել իրենց ավագ եղբոր ՝ Հիսուս Քրիստոսի պես, բայց նրանք դեռ քիչ թե շատ պատկերացում ունեն, թե ինչպես հասնել այս բարձր կետին:

Աստծո սերը ցուցադրելու ունակությունը հոգևորապես հասուն քրիստոնյայի հիմնական նշանն է: Աստված մեզ կանչեց ընդօրինակելու նրան: Պողոս առաքյալը Եփեսոսի եկեղեցուն հայտարարեց, որ իրենք պետք է քայլեն կամ սիրով ապրեն այնպես, ինչպես Քրիստոսը գործեր էր անում երկրի վրա քայլելիս (Եփեսացիս 5: 1 - 2):

Հավատացյալները պետք է զարգացնեն կերպարը, որպեսզի սիրեն հոգևոր մակարդակում: Որքան Աստծո ոգին ավելի է մեզանում և ավելի շատ իր ազդեցությունն է գործադրում, այնքան ավելի լավ է սիրելու մեր ունակությունը, ինչպես դա անում է Աստծուն: Պողոսը գրեց, որ Աստված տարածում է իր սերը մեր մեջ իր ոգու արդյունավետ գործունեության միջոցով (Հռոմեացիներ 5: 5 )

Կան շատ մարդիկ, ովքեր կարծում են, որ հասել են հասունությանը հավատքով, բայց իրականում նրանք ավելի շատ իրենց պահում են, ինչպես փոքրիկ հոգևոր երեխաները: Մարդկանց ինչ պատճառներ են օգտագործում իրենց կարծիքը արդարացնելու համար, որ նրանք (կամ նույնիսկ մեկ ուրիշը) ավելի մեծահասակ են և «հոգևոր», քան մյուսները:

Մարդկանցից հոգևորապես գերազանցորեն զգալու պատճառներից մի քանիսը ՝ երկար տարիներ եկեղեցու անդամ լինելը, եկեղեցական վարդապետությունների ինտիմ գիտելիք ունենալը, ամեն շաբաթ հերթապահություն կատարելը, ծեր լինելը կամ ուրիշների արդյունավետորեն իջեցնելը: Այլ պատճառներից են եկեղեցու առաջնորդների հետ ժամանակ անցկացնելը, ֆինանսական հարստությունը լինելը, մեծ գումարներ եկեղեցուն տալը, մի փոքր ծանոթանալ սուրբ գրություններին, կամ եկեղեցու հետ լավ հագնվելը:

Քրիստոս իր հետևորդներին, այդ թվում և մեզ, տվեց մի հզոր նոր պատվիրան, որը, եթե հնազանդվեին, մեզ կտարբերեր աշխարհի մնացած մասերից:

Ինչպես ես քեզ սիրեցի, այնպես որ դու պետք է սիրես միմյանց: Եթե ​​դուք սեր ունեք միմյանց հանդեպ, ապա բոլորը կիմանան, որ դուք իմ աշակերտներն եք: (Հովհաննես 13:34 - 35):
Հասարակայնության մեջ հավատակիցներին վերաբերվելու ձևը ոչ միայն նշան է այն բանի, որ մենք կրոնափոխ ենք, այլև հավատքի մեջ հասունացած: Եվ ինչպես հավատը, սերն առանց գործերի սերը հոգևորապես մեռած է: Trueշմարիտ սերը պետք է դրսևորվի հետևողական հիմունքներով, թե ինչպես ենք մենք ապրում մեր կյանքը: Ավելորդ է ասել, որ ատելությունը քրիստոնյայի կյանքում տեղ չունի: Այն աստիճանի, որ մենք ատում ենք դա այն աստիճանի, որով մենք դեռ անմշակ ենք:

Հասունության սահմանում
Պողոսը մեզ սովորեցնում է, թե որն է հոգևոր հասունությունը և ոչ: 1 Կորնթացիներ 13 – ում նա ասում է, որ Աստծո իրական սերը համբերատար է, բարի, ով չի նախանձում և չի պարծենում կամ լի է ունայնությամբ: Այն կոպիտ կերպով չի վարվում, ոչ էլ եսասիրական է, ոչ էլ հեշտությամբ հրահրվում է: Աստվածային սերը երբեք չի ուրախանում մեղքից, բայց միշտ այդպես է վարվում ճշմարտության հետ կապված: Ամեն ինչ կրեք և «հավատացեք բոլոր բաներին, հուսով եք ամեն ինչ, համբերեք ամեն ինչ»: (տես 1 Կորնթացիներ 13: 4 - 7)

Քանի որ Աստծո սերը երբեք չի ձախողվում, մեր մեջ սերը, որը կանխատեսվում է ուրիշների հանդեպ, չպետք է տապալվի (հատված 8):

Այն անձը, ով հասել է որոշակի աստիճանի հոգևոր հասունության, ինքն իրեն չի անհանգստացնում: Նրանք, ովքեր հասուն են, հասել են այնպիսի մակարդակի, որտեղ այլևս չեն մտածում ուրիշների մեղքերի մասին (Ա Կորնթացիս 1): Նրանք այլևս չեն պահպանում, ինչպես ասաց Պողոսը, ուրիշների կողմից գործած մեղքերի մասին:

Հասուն հոգևոր հավատացյալը ուրախանում է Աստծո ճշմարտության մեջ: Նրանք հետապնդում են ճշմարտությունը և թույլ են տալիս, որ դա տանի այնտեղ, որտեղ էլ տանեն:

Հասուն հավատացյալները ցանկություն չունեն անձնատուր լինել չարին և ոչ էլ փորձում են օգտվել ուրիշներից, երբ հրաժարվում են դրանից: Նրանք միշտ աշխատում են հեռացնել աշխարհը շրջապատող հոգևոր խավարը և պաշտպանել նրանց, ովքեր խոցելի են դրա վտանգներից: Հասուն քրիստոնյաները ժամանակ են պահանջում ուրիշների համար աղոթելու համար (1 Թեսաղոնիկեցիներ 5:17):

Սերը մեզ թույլ է տալիս համառել և հույս ունենալ այն բանի համար, ինչ Աստված կարող է անել: Նրանք, ովքեր հասուն են հավատքով, ուրիշների ընկերներ են ոչ միայն լավ ժամանակներում, այլև վատ ժամանակներում:

Նրան հասնելու ուժը
Հոգևոր հասունություն ունենալը նշանակում է զգայուն լինել Աստծո ոգու զորության և առաջնորդության նկատմամբ: Այն մեզ հնարավորություն է տալիս ունենալ նույն տեսակի ԱՊԱԳԱ սերը, ինչպես Աստծուն: Քանի որ մենք աճում ենք շնորհքով և գիտելիքներով և հնազանդվում Աստծուն մեր ամբողջ սրտով, նրա Հոգին նույնպես աճում է (Գործք 5:32): Պողոս առաքյալը աղոթեց, որ Եփեսոսի հավատացյալները լիքն լինեն Քրիստոսով և հասկանան նրա աստվածային սիրո բազմաթիվ չափերը (Եփեսացիս 3: 16-19):

Մեզանում Աստծո Հոգին մեզ դարձնում է Իր ընտրյալ ժողովրդին (Գործք 1: 8): Դա մեզ հնարավորություն է տալիս հաղթել և հաղթել մեր ինքնաոչնչացող մարդկային բնույթի նկատմամբ: Որքան Աստծու Հոգին ունենք, այնքան ավելի արագ մենք կդառնանք այն հոգևորապես հասուն քրիստոնյաները, որոնք Աստված ցանկանում է իր բոլոր երեխաների համար: