Հունիսի 7-ի նվիրում «Հոր ընծան ի Քրիստոս»
Տերը պատվիրեց մկրտել Հոր և Որդու և Սուրբ Հոգու անունով: Կաթեքումենը մկրտվում է` դավանելով հավատք Արարչի, Միածնի, Ընծայի հանդեպ:
Բոլորի Արարիչը եզակի է: Իրոք, կա մեկ Հայր Աստված, որից ամեն ինչ սկսվում է: Յուրահատուկ է նաև Միածինը, մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսը, ում միջոցով ստեղծվել է ամեն ինչ, և եզակի է բոլորին տրված Հոգին:
Ամեն ինչ դասավորված է ըստ իր արժանիքների և արժանիքների. մեկ ուժ, որից ամեն ինչ բխում է. մեկ սերունդ, որի համար ամեն ինչ արվեց. մեկը կատարյալ հույսի պարգեւն է:
Ոչինչ չի գտնվի, որից զուրկ լինի անսահման կատարելությունը: Երրորդության, Հոր, Որդու և Սուրբ Հոգու համատեքստում ամեն ինչ կատարյալ է. անսահմանությունը հավիտենականի մեջ, դրսևորումը պատկերի մեջ, վայելքը՝ նվերի մեջ:
Եկեք լսենք հենց Տիրոջ խոսքերից, թե ինչ խնդիր ունի մեր հանդեպ։ Նա ասում է. «Ես դեռ շատ բան ունեմ ձեզ ասելու, բայց այս պահին դուք չեք կարող կրել բեռը» (Հովհ. 16, 12): Ձեզ համար լավ է, որ ես գնամ, եթե գնամ, ձեզ կուղարկեմ Մխիթարիչը (տես Հովհաննես ԺԶ.16): Դարձյալ. «Ես կխնդրեմ Հորը, և նա ձեզ կտա մեկ այլ Խորհրդական, որ հավիտյան ձեզ հետ մնա՝ ճշմարտության Հոգին» (Հովհ. 7, 14-16): «Նա ձեզ կառաջնորդի ամբողջ ճշմարտության մեջ, որովհետև ինքն իրեն չի խոսի, այլ կխոսի այն ամենը, ինչ լսում է և կասի ձեզ գալիք բաները. Նա կփառավորի ինձ, որովհետև կվերցնի այն, ինչ իմն է» (Հովհ. 17, 16-13):
Շատ այլ խոստումների հետ միասին կան դրանք, որոնք նախատեսված են բարձր բաների բանականությունը բացելու համար: Այս խոսքերում ձևակերպված է ինչպես նվիրատուի կամքը, այնպես էլ բուն նվերի բնույթն ու ձևը։
Քանի որ մեր սահմանափակությունը թույլ չի տալիս մեզ հասկանալ ո՛չ Հորը, ո՛չ Որդուն, Սուրբ Հոգու պարգևը որոշակի կապ է հաստատում մեր և Աստծո միջև և դրանով իսկ լուսավորում է մեր հավատը Աստծո մարմնավորման հետ կապված դժվարությունների հանդեպ:
Ուստի այն ստացվում է իմանալու համար։ Մարդու մարմնի համար զգայարաններն անօգուտ կլինեին, եթե դրանց վարժություններին ներկայացվող պահանջները բացակայեին։ Եթե լույս չկա, կամ ցերեկ չէ, աչքերն անօգուտ են. ականջները բառերի կամ ձայնի բացակայության դեպքում չեն կարող կատարել իրենց խնդիրը. եթե չկան գարշահոտ արտանետումներ, քթանցքերն անօգուտ են: Եվ դա տեղի է ունենում ոչ թե այն պատճառով, որ նրանք չունեն բնական կարողություններ, այլ քանի որ նրանց գործառույթը պայմանավորված է որոշակի տարրերով։ Նույն կերպ, մարդու հոգին, եթե հավատքով չի վերցրել Սուրբ Հոգու պարգևը, Աստծուն հասկանալու կարողություն ունի, բայց զուրկ է նրան ճանաչելու լույսից:
Նվերը, որը Քրիստոսի մեջ է, ամբողջությամբ տրված է բոլորին: Այն մնում է մեր տրամադրության տակ ամենուր և տրվում է մեզ այնքանով, որքանով մենք ցանկանում ենք ողջունել այն: Նա կմնա մեր մեջ այնքանով, որքանով մեզանից յուրաքանչյուրը ցանկանում է արժանանալ դրան:
Այս պարգեւը մեզ հետ է մնում մինչեւ աշխարհի վերջը, այն մեր սպասման մխիթարությունն է, ապագայի հույսի գրավականն է իր պարգեւների իրականացման մեջ, մեր մտքի լույսն է, մեր հոգու շքեղությունը։