Օրվա գործնական նվիրվածություն. Ժամանակի լավ կառավարում
Հայտնի ճշմարտություն, բայց չգնահատված. Քանի՞ անգամ ես բողոքում, որ ժամերը թռչում են, ամիսներն են անցնում, տարիները շարունակվում են... Տարին երազ է թվում, անցած կյանքը... հազար բանի ժամանակ չկա... Բոլորը գիտեն ու ասում են, որ ժամանակը քիչ է, որ գուցե սա կյանքի վերջին տարին է...; բայց ո՞վ է դրանից նեղանում։ Ի՞նչ լուծեմ ինքս, ի՞նչ անեմ, որ չկորցնեմ։
Ժամանակը մահվան կետում. Մտածել հոգու, դատողության, կիրքի հաղթահարման, ինքն իրեն ուղղելու մասին, միշտ հույս ունի ժամանակ ունենալ. բայց ի՞նչ կասենք, վերջին պահերին, երբ արժանիքներից դատարկ ձեռքերով, տոտալ բախման մոտալուտ պահին եղանակին կհարցնենք, բժշկին, հարազատներին, ա. Ինքը՝ Աստված, մի ժամ, որը մեզ կմերժվի: Դուք նույնպես պատրաստվու՞մ եք ձեզ նման հիասթափության։
Ժամանակն ընդդեմ հավերժության. Մի քանի տարին բավական է Դրախտ հասնելու համար, որպեսզի կարողանաս վայելել, փառաբանել, սիրել Աստծուն Հրեշտակների և Սրբերի հետ և հավիտյան երջանիկ լինել; բայց մի քանիսն էլ բավական են, եթե վատ ծախսված լինեն, դժոխքին արժանանալու, տանջանքներով, ատելությամբ, դևերին վերապահված շղթաներով... Իսկ եթե հավերժությունն այսօր գա ինձ մոտ, ինչպե՞ս կգտնի ինձ։ Կարո՞ղ եմ ինձ մխիթարել անցյալ ժամանակի համար:
ՊՐԱԿՏԻԿ. - Հիշեք ասացվածքը. «Ժամանակը ոսկի է» Մրգեր ձեզ համար հարստություններ հավերժության համար