Յակով Մեջուգորջից. Ես ձեզ ասում եմ Տիրամոր հիմնական ուղերձները

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Դե, Յակով, հիմա տեսնենք, թե ինչ պատգամներ է տվել Աստվածամայրը մեզ դեպի հավերժական փրկություն առաջնորդելու համար: Իսկապես, կասկածից վեր է, որ նա՝ որպես մայր, այսքան ժամանակ մեզ հետ էր՝ օգնելու մեզ մարդկության համար դժվար պահին՝ դեպի Դրախտ տանող ճանապարհին։ Որո՞նք են այն պատգամները, որ Աստվածամայրը տվել է ձեզ:

ՅԱԿՈՎ.- Դրանք հիմնական ուղերձներն են։

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ – Որո՞նք են:

ՅԱԿՈՎ.- Դրանք են՝ աղոթքը, ծոմը, դարձը, խաղաղությունը և սուրբ պատարագը:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Տասը բան աղոթքի ուղերձի մասին:

ՅԱԿՈՎ.- Ինչպես բոլորս գիտենք, Տիրամայրը մեզ ամեն օր հրավիրում է տերողորմյա երեք մասերը արտասանելու։ Եվ երբ նա մեզ հրավիրում է տերողորմյա աղոթելու, կամ ընդհանրապես, երբ նա մեզ աղոթում է, նա ուզում է, որ մենք դա անենք ի սրտե։
ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ է նշանակում աղոթել մեր սրտով:

ՅԱԿՈՎ.- Ինձ համար դժվար հարց է, քանի որ կարծում եմ, որ ոչ ոք երբեք չի կարողանա սրտով նկարագրել աղոթքը, այլ միայն փորձել:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Հետևաբար, դա փորձ է, որը պետք է փորձել ունենալ:

ՅԱԿՈՎ. Իրականում, ես կարծում եմ, որ երբ մենք կարիք ենք զգում մեր սրտում, երբ զգում ենք, որ մեր սիրտը աղոթքի կարիք ունի, երբ մենք զգում ենք աղոթելու ուրախությունը, երբ մենք զգում ենք խաղաղություն աղոթելու մեջ, ապա մենք աղոթում ենք սրտով: Սակայն մենք չպետք է աղոթենք այնպես, կարծես դա պարտավորություն է, քանի որ Աստվածամայրը ոչ ոքի չի ստիպում։ Իրականում, երբ նա հայտնվեց Մեջուգորեում և խնդրեց հետևել հաղորդագրություններին, նա չասաց. «Դուք պետք է ընդունեք դրանք», բայց միշտ հրավիրում էր։

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ – Կարո՞ղ եք մի փոքր Յակով լսել, Աստվածամայրը աղոթո՞ւմ է:

ՅԱԿՈՎ.- Անպայման:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Ինչպե՞ս ես աղոթում:

ՅԱԿՈՎ. Անշուշտ, դու աղոթում ես Հիսուսին, որովհետև…

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Բայց դու երբեք չե՞ս տեսել, որ նա աղոթի:

ՅԱԿՈՎ.- Դուք միշտ աղոթում եք, որ Հայր մեր և Փառքը մեզ հետ լինի:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Ես ենթադրում եմ, որ դուք աղոթում եք շատ հատուկ ձևով:

ՅԱԿՈՎ.— Այո։

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Եթե կարող եք, փորձեք նկարագրել, թե ինչպես եք աղոթում: Գիտե՞ք ինչու եմ ձեզ տալիս այս հարցը: Քանի որ Բերնադետը այնքան տպավորված էր Տիրամայրը սուրբ խաչի նշան անելով, որ երբ նրան ասացին. «Ցույց տուր մեզ, թե ինչպես է Տիրամայրը խաչակնքում», նա հրաժարվեց ասելով. «Անհնար է անել. սուրբ խաչի նշանը, ինչպես Սուրբ Կույսն է անում»: Դրա համար խնդրում եմ, որ հնարավորության դեպքում փորձեք մեզ պատմել, թե ինչպես է Աստվածամայր աղոթում:

ՅԱԿՈՎ.- Չենք կարող, քանի որ առաջին հերթին հնարավոր չէ ներկայացնել Մադոննայի ձայնը, որը գեղեցիկ ձայն է։ Ավելին, Տիրամայրը բառերն արտասանելու ձևը նույնպես գեղեցիկ է։

ՊԱԴՐԵ ԼԻՎԻՈ. Ուզում եք ասել, որ Հայր Մեր և Փառք Հորը:

ՅԱԿՈՎ. Այո, նա արտասանում է դրանք այնպիսի քաղցրությամբ, որը չես կարող նկարագրել, այնքան, որ եթե լսես նրան, ապա ցանկանում ես և փորձում աղոթել այնպես, ինչպես Աստվածամայրն է անում:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Արտասովոր:

ՅԱԿՈՎ. Եվ ասում են. «Ահա թե ինչպիսին է սրտով աղոթքը. Ո՞վ գիտի, թե երբ ես նույնպես կկարողանամ աղոթել Աստվածամոր պես»:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Տիրամայրը սրտո՞վ է աղոթում:

ՅԱԿՈՎ.- Անպայման:

ՊԱԴՐԵ ԼԻՎԻՈ – Այսպիսով, դուք նույնպես, տեսնելով Աստվածամոր աղոթող, սովորեցի՞ք աղոթել:

ՅԱԿՈՎ.- Ես մի փոքր սովորեցի աղոթել, բայց երբեք չեմ կարողանա աղոթել Աստվածամոր նման:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ – Այո, իհարկե: Տիրամայրը աղոթքով մարմին է:

ՊԱԴՐԵ ԼԻՎԻՈ. Բացի «Հայր մեր»-ից և փառք Հորը, ի՞նչ այլ աղոթքներ է կարդացել Մադոննան: Ես լսել եմ, կարծում եմ, Վիկկայից, բայց վստահ չեմ, որ նա որոշ դեպքերում արտասանել է Հավատամքը։

ՅԱԿՈՎ – Ոչ, ինձ հետ Մադոննան չէ:

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ – Քեզ հետ չե՞ս: Երբեք?

ՅԱԿՈՎ – Ոչ, երբեք: Մեզանից ոմանք տեսանողների հարցրեցին Աստվածամոր, թե որն է նրա սիրելի աղոթքը, և նա պատասխանեց.

ՀԱՅՐ ԼԻՎԻՈ. Հավատա՞մը:

ՅԱԿՈՎ – Այո՛, դավանանքը:

ՊԱԴՐԵ ԼԻՎԻՈ. Երբեք չե՞ք տեսել Աստվածամոր սուրբ խաչի նշան անելը:

ՅԱԿՈՎ – Ոչ, ոչ ինձ նման:

ՊԱԴՐԵ ԼԻՎԻՈ. Ակներևաբար, այն օրինակը, որը նա բերեց մեզ Լուրդում, պետք է բավարար լինի մեզ համար: Այնուհետև, բացի Հայր մերից և փառքից, դուք այլ աղոթքներ չեք կարդացել Տիրամոր հետ: Բայց լսե՛ք, Մադոննան երբեք չի՞ արտասանել Ավե Մարիա:

ՅԱԿՈՎ. Ոչ: Իրականում, սկզբում սա մեզ տարօրինակ թվաց, և մենք ինքներս մեզ հարցրեցինք. «Ինչո՞ւ չեք ասում Ավե Մարիա»: Մի անգամ, երևալու ժամանակ, Տիրամոր հետ միասին «Հայր մերը» արտասանելուց հետո, ես շարունակեցի Ավե Մարիան, բայց երբ հասկացա, որ Տիրամայրը, այնուամենայնիվ, Փառք Հորն է կարդում, կանգ առա և շարունակեցի նրա հետ։