Տիրամայրը Մեջուգորջում պատմում է իր տված տասը գաղտնիքների մասին

Ուղերձ 23 թվականի դեկտեմբերի 1982-ին
Իմ խոստովանած բոլոր գաղտնիքները իրականություն կդառնան, և տեսանելի նշանը նույնպես դրսևորվելու է, բայց մի սպասեք, որ այս նշանը բավարարի ձեր հետաքրքրասիրությունը: Սա, տեսանելի նշանից առաջ, հավատացյալների համար շնորհքի ժամանակ է: Ուստի դարձի եկեք և խորացրեք ձեր հավատը: Երբ տեսանելի նշանը գա, շատերի համար դա արդեն շատ ուշ կլինի:
Աստվածաշնչի որոշ հատվածներ, որոնք կարող են օգնել մեզ հասկանալու այս հաղորդագրությունը:
Ելից 7
Եգիպտոսի պատուհասները
Տերն ասաց Մովսեսին. Դու նրան կասես այն, ինչ ես քեզ պատվիրում եմ. Ահարոնը՝ քո եղբայրը, կխոսի փարավոնի հետ, որպեսզի իսրայելացիներին թողնի իր երկիրը։ Բայց ես պիտի կարծրացնեմ փարավոնի սիրտը և կշատացնեմ իմ նշաններն ու հրաշքները Եգիպտոսի երկրում։ Փարավոնը չի լսի քեզ, և ես իմ ձեռքը կբարձրացնեմ Եգիպտոսի վրա և այդպիսով դուրս կբերեմ իմ զորքերը Եգիպտոսի երկրից՝ իսրայելացիների իմ ժողովրդին՝ մեծ պատիժներով։ Այն ժամանակ եգիպտացիները կիմանան, որ ես եմ Տերը, երբ իմ ձեռքը մեկնեմ Եգիպտոսի վրա և իսրայելացիներին հանեմ նրանց միջից։ Մովսեսն ու Ահարոնը արեցին այն, ինչ Տերն էր պատվիրել իրենց. նրանք գործել են հենց այսպես. Մովսեսը ութսուն տարեկան էր, իսկ Ահարոնը՝ ութսուներեք, երբ նրանք խոսեցին փարավոնի հետ։ Տերն ասաց Մովսեսին և Ահարոնին. Երբ փարավոնը ձեզ հարցնի. Ահարոնին կասես. Մովսեսն ու Ահարոնը եկան փարավոնի մոտ և արեցին այնպես, ինչպես Տերն էր պատվիրել իրենց։ Ահարոնն իր գավազանը նետեց փարավոնի և իր ծառաների առաջ, և դա օձ դարձավ։ Այնուհետև փարավոնը կանչեց իմաստուններին և կախարդներին, ինչպես նաև Եգիպտոսի մոգերն իրենց կախարդությամբ արեցին նույն բանը: Ամեն մեկն իր գավազանը գցեց, և ձողերը օձ դարձան: Բայց Ահարոնի գավազանը կուլ տվեց նրանց ձողերը։ Բայց փարավոնի սիրտը համառ էր և չլսեց նրանց, ինչպես որ Տերն էր կանխագուշակել։

Այն ժամանակ Տերն ասաց Մովսեսին. «Փարավոնի սիրտն անսասան է. Առավոտյան գնացեք փարավոնի մոտ, երբ նա դուրս է գալիս դեպի ջրերը: Դու կկանգնես նրա առջև՝ Նեղոսի ափին, ձեռքդ բռնած գավազանը, որը վերածվել է օձի։ Դու նրան կասես. «Տերը՝ Հրեաների Աստվածը, ինձ ուղարկեց՝ ասելու քեզ. «Թո՛յլ տուր իմ ժողովրդին, որ նրանք ինձ ծառայեն անապատում. բայց դուք մինչ այժմ չեք ենթարկվել։ Տերն ասում է. «Այս փաստով դուք կիմանաք, որ ես եմ Տերը. Ահա, գավազանը ձեռքիս հարվածում եմ Նեղոսի ջրերին. դրանք արյուն կդառնան։ Նեղոսում գտնվող ձկները կսատկեն, և Նեղոսը կեղտոտվի, այնպես որ եգիպտացիներն այլևս չեն կարողանա խմել Նեղոսի ջրերը»: Տերն ասաց Մովսեսին. «Հրավիրիր Ահարոնին. վերցրու գավազանդ և ձեռքդ մեկնիր եգիպտացիների ջրերի, նրանց գետերի, ջրանցքների, ջրամբարների և նրանց բոլոր ջրերի վրա. արյուն դառնա, և թող արյուն լինի Եգիպտոսի ողջ երկրում, նույնիսկ փայտե և քարե անոթների մեջ։ Մովսեսն ու Ահարոնը կատարեցին այն, ինչ Տերն էր պատվիրել. Ահարոնը բարձրացրեց իր գավազանը և հարվածեց Նեղոսի ջրերին՝ փարավոնի ու նրա ծառաների աչքի տակ։ Նեղոսում եղած բոլոր ջրերը վերածվեցին արյան։ Նեղոսում գտնվող ձկները սատկեցին, և Նեղոսը գարշահոտ դարձավ, այնպես որ եգիպտացիներն այլևս չէին կարող խմել նրա ջուրը: Արյուն կար Եգիպտոսի ողջ երկրում։ Բայց Եգիպտոսի մոգերն իրենց կախարդանքներով նույն բանն արեցին։ Փարավոնի սիրտը համառ էր, և նա չլսեց նրանց, ինչպես Տերն էր կանխագուշակել։ Փարավոնը շրջվեց և վերադարձավ իր տուն և նույնիսկ հաշվի չառավ այս փաստը: Այնուհետև բոլոր եգիպտացիները փորեցին Նեղոսի շուրջը, որպեսզի ջուր հանեն խմելու, քանի որ նրանք չէին կարող խմել Նեղոսի ջրերը: Յոթ օր անցավ այն բանից հետո, երբ Տերը հարվածեց Նեղոսին: Այնուհետև Տերն ասաց Մովսեսին. «Գնա և ասա փարավոնին, ասում է Տերը. «Թո՛յլ տուր իմ ժողովրդին, որ ծառայի ինձ։ Եթե ​​հրաժարվես նրան բաց թողնել, ահա ես գորտերով կզարկեմ քո ամբողջ տարածքը. նրանք դուրս կգան, կմտնեն քո տունը, այն սենյակը, որտեղ դու քնած ես, և քո անկողնում, քո նախարարների տանը և քո ժողովրդի մեջ, քո վառարաններում և քո պահարաններում։ Գորտերը դուրս կգան քո դեմ և քո բոլոր նախարարների դեմ»։

Տերն ասաց Մովսեսին. «Ահարոնին հրամայիր. ձեռքդ գավազանով մեկնիր գետերի, ջրանցքների ու լճակների վրա և գորտերին հանիր Եգիպտոսի երկրի վրայով»։ Ահարոնը ձեռքը մեկնեց Եգիպտոսի ջրերի վրա, և գորտերը դուրս եկան և ծածկեցին Եգիպտոսի երկիրը։ Բայց մոգերն իրենց կախարդությամբ նույն բանն արեցին և գորտերին ստիպեցին դուրս գալ Եգիպտոսի երկրի վրայով։ Փարավոնը կանչեց Մովսեսին ու Ահարոնին և ասաց. Ես ժողովրդին բաց կթողնեմ, որպեսզի նրանք զոհ մատուցեն Տիրոջը»։ Մովսեսն ասաց փարավոնին. «Պատիվ արա ինձ պատվիրելու, երբ ես պետք է աղոթեմ քեզ, քո նախարարների և քո ժողովրդի համար, որպեսզի ազատեմ քեզ և քո տները գորտերից, որպեսզի միայն ոմանք մնան Նեղոսում»: Նա պատասխանեց. «Վաղվա համար»: Նա շարունակեց. «Ձեր խոսքի համաձայն. Որպեսզի իմանաս, որ մեր Տեր Աստծուն նման չկա, գորտերը կթողնեն քեզ և քո տները, և քո ծառաներին և քո ժողովրդին. միայն մի քանիսը կմնան Նեղոսում։ Մովսեսն ու Ահարոնը գնացին փարավոնի մոտից, և Մովսեսը աղաչեց Տիրոջը գորտերի մասին, որոնք նա ուղարկել էր փարավոնի դեմ։ Տերը գործեց Մովսեսի խոսքի համաձայն, և գորտերը սատկեցին տներում, բակերում և դաշտերում: Նրանք հավաքեցին դրանք բազմաթիվ կույտերի մեջ, և քաղաքը պատուհասեց նրանց կողմից: Բայց փարավոնը, տեսնելով, որ հանգստությունը եկել է, համառեց և չլսեց նրանց, ինչպես Տերն էր կանխագուշակել։

Այն ժամանակ Տերն ասաց Մովսեսին. «Ահարոնին հրամայիր. մեկնիր քո գավազանը, հարվածիր երկրի փոշին, այն մոծակների է վերածվելու Եգիպտոսի ողջ երկրում»։ Ահարոնն իր գավազանով մեկնեց ձեռքը, հարվածեց երկրի փոշին և մոծակները կատաղեցին մարդկանց ու գազանների վրա։ Երկրի ամբողջ փոշին ամբողջ Եգիպտոսում մոծակների էր վերածվել։ Վարդերը նույն բանն արեցին իրենց կախարդությամբ՝ մոծակներ արտադրելու համար, բայց չհաջողվեց, և մոծակները կատաղեցին մարդկանց ու գազանների վրա։ Այնուհետև մոգերն ասացին փարավոնին. «Դա Աստծո մատն է»: Բայց փարավոնի սիրտը համառ էր, և նա չլսեց, ինչպես Տերն էր կանխագուշակել։

Այնուհետև Տերն ասաց Մովսեսին. «Իմ ժողովուրդը թող գնա, որ ինձ ծառայի»։ Եթե ​​դու չթողնես իմ ժողովրդին գնալ, ահա ես քո, քո նախարարների, քո ժողովրդի և քո տների վրա ճանճեր կուղարկեմ. Բայց այդ օրը ես մի կողմ կդնեմ Գեսենի երկիրը, որտեղ բնակվում է իմ ժողովուրդը, որպեսզի այնտեղ ճանճեր չլինեն, որպեսզի իմանաք, որ ես՝ Տերս, երկրի մեջ եմ։ Ուրեմն ես կտարբերեմ իմ ժողովրդին և քո ժողովրդին։ Վաղը այս նշանը կլինի»։ Այսպես արեց Տերը. ճանճերի մեծ զանգված մտավ փարավոնի տունը, նրա սպասավորների տունը և Եգիպտոսի ողջ երկրում։ շրջանը ավերվել է փչող ճանճերից։ Փարավոնը կանչեց Մովսեսին ու Ահարոնին ու ասաց. «Գնա՛ քո Աստծուն զոհ մատուցի՛ր երկրում»։ Բայց Մովսեսը պատասխանեց. «Դա տեղին չէ անել, որովհետև այն, ինչ մենք զոհում ենք մեր Տեր Աստծուն, պիղծ է եգիպտացիների համար։ Եթէ եգիպտացիներուն գարշելի զոհ մատուցենք անոնց աչքին առջեւ, պիտի չքարկոծե՞ն մեզ։ Երեք օրուան ճամբայ պիտի երթանք անապատ, ու մեր Տէր Աստուծոյն զոհ պիտի մատուցանենք, ինչպէս որ մեզի պատուիրեց։ Այն ժամանակ փարավոնը պատասխանեց. «Ես քեզ բաց կթողնեմ, և դու կարող ես անապատում զոհ մատուցել Տիրոջը։ Բայց շատ հեռու մի գնա և աղոթիր ինձ համար»: Մովսեսը պատասխանեց. «Ահա ես դուրս կգամ քո ներկայությունից և կաղոթեմ Տիրոջը. վաղը ճանճերը կհեռանան փարավոնից, նրա նախարարներից ու նրա ժողովրդից։ Բայց թող փարավոնը դադարի մեզ ծաղրել, թույլ չտալով ժողովրդին գնալ, որպեսզի նրանք զոհ մատուցեն Տիրոջը»: Մովսեսը հեռացավ փարավոնից և աղոթեց Տիրոջը. Տերը գործեց Մովսեսի խոսքի համաձայն և ճանճերը քշեց փարավոնից, նրա սպասավորներից և նրա ժողովրդից, և ոչ մեկը չմնաց։ Բայց փարավոնն այս անգամ էլ համառեց և ժողովրդին չթողեց։