Մեր Տիրամայրը Մեջուգորջում բացատրում է ձեզ զոհաբերության և հրաժարման կարևորությունը
25 մարտի, 1998 թ
Սիրելի՛ երեխաներ, այսօր էլ ձեզ կոչ եմ անում ծոմի և հրաժարման։ Երեխանե՛ր, հրաժարվեք այն ամենից, ինչը ձեզ խանգարում է ավելի մոտ լինել Հիսուսին։ Ես ձեզ հրավիրում եմ հատուկ ձևով՝ աղոթեք, որովհետև միայն աղոթքով կկարողանաք հաղթահարել ձեր կամքը և բացահայտել Աստծո կամքը նույնիսկ ամենափոքր բաներում։ Ձեր առօրյայով, փոքրիկ երեխաներ, դուք օրինակ կդառնաք և կվկայեք, որ ապրում եք հանուն Հիսուսի կամ նրա դեմ և հակառակ նրա կամքին: Երեխաներ, ես ուզում եմ, որ դուք դառնաք սիրո առաքյալներ: Ձեր սիրուց, երեխաներ, կճանաչվի, որ դուք իմն եք։ Շնորհակալություն իմ զանգին ընդունելու համար:
Աստվածաշնչի որոշ հատվածներ, որոնք կարող են օգնել մեզ հասկանալու այս հաղորդագրությունը:
Դատավորներ 9,1-20
Հերուբ-Բահաղի որդի Աբիմելեքը գնաց Սյուքեմ՝ իր մոր եղբայրների մոտ և ասաց նրանց ու իր մոր բոլոր ազգականներին. «Ասացե՛ք Սյուքեմի բոլոր տերերի ականջին. Հերոբ-Բահաղի որդինե՞րը, թե՞ մի մարդ է իշխում ձեզ վրա։ Հիշիր, որ ես քո արյունից եմ»։ Նրա մասին խոսեցին նրա մոր եղբայրները՝ կրկնելով այդ խոսքերը Սյուքեմի բոլոր տերերին, և նրանց սիրտը հակված էր Աբիմելեքին, քանի որ նրանք ասում էին. «Նա մեր եղբայրն է»։ Նրան տվեցին յոթանասուն սիկղ արծաթ, որը վերցրին Բահաղ-Բերիտի տաճարից։ Աբիմելեքը նրանց հետ վարձեց պարապ և հանդուգն մարդկանց, որոնք հետևում էին իրեն։ Նա եկավ Օփրայում գտնվող իր հոր տունը և սպանեց իր եղբայրներին՝ Յերոբ-Բահաղի որդիներին՝ յոթանասուն մարդ, նույն քարի վրա։ Բայց Հերուբ-Բահաղի կրտսեր որդի Հովաթամը փախավ, քանի որ նա թաքնված էր։ Սյուքեմի և ամբողջ Բեթ-Միլոնի բոլոր տերը հավաքվեցին և Աբիմելեքին թագավոր հռչակեցին Սյուքեմում գտնվող Ստելի կաղնու մոտ։
Բայց Յոթամը, իմանալով այդ մասին, գնաց, կանգնեց Գարիզիմ լեռան գագաթին և ձայնը բարձրացնելով՝ աղաղակեց. Ծառերը ճանապարհ ընկան իրենց վրա թագավոր օծելու։ Ձիթենուն ասացին. Ձիթենին պատասխանեց նրանց. «Կթողնե՞մ իմ յուղը, որի շնորհիվ աստվածներն ու մարդիկ պատվում են, և գնամ ծառերի վրա հուզվեմ»: Ծառերն ասացին թզենուն. «Արի, թագավորիր մեզ վրա»։ Թզենին պատասխանեց նրանց. «Մի՞թե ես հրաժարվե՞մ իմ քաղցրությունից և իմ ընտիր պտուղներից և գնամ ծառերի վրա հուզվե՞մ»։ Ծառերն ասացին որթատունկին. Որթատունկը պատասխանեց նրանց. «Կհրաժարվե՞մ աստվածներին ու մարդկանց ուրախացնող իմ կերակուրից և գնամ ծառերի վրա հուզվելու։ Բոլոր ծառերն ասացին խարխուլին. Արի, թագավորիր մեզ վրա։ Ծառերը պատասխանեցին ծառերին. «Եթէ դու ինձ թագաւոր ես օծում քո վրայ, արի՛, ապաստան կացէք իմ հովանի մէջ. եթե ոչ, թող խարույկից կրակ դուրս գա և լափի Լիբանանի մայրիները։ Հիմա դու հավատարմությամբ և ազնվությամբ չես վարվել Աբիմելեքին թագավոր հռչակելիս, բարություն չես արել Հերուբ-Բահաղին և նրա ընտանիքին, չես վարվել նրա հետ ըստ նրա գործերի… Որովհետև իմ հայրը կռվել է քեզ համար, նա բացահայտել է վտանգը: կյանքի և ազատեց քեզ Մադիամի ձեռքից։ Բայց այսօր դու վեր կացար իմ հոր տան դեմ և սպանեցիր նրա որդիներին՝ յոթանասուն մարդ, մեկ քարի վրա, և նրա աղախնի որդի Աբիմելեքին թագավոր կարգեցիր Սյուքեմի տերերի վրա, քանի որ նա քո եղբայրն է։ Ուրեմն, եթե այսօր անկեղծորեն և ազնվությամբ եք վարվել Հերուբ-Բահաղի և նրա ընտանիքի հետ, վայելեք Աբիմելեքը, և նա վայելում է ձեզ։ Իսկ եթե ոչ, թող կրակ դուրս գա Աբիմելեքից և լափի Սյուքեմի ու Բեթ-Միլոնի տերերին. թող կրակ գա Սյուքեմի տերերից և Բեթ-Միլլոնից և լափի Աբիմելեքին»։ Հովաթամը փախավ, փախավ և բնակություն հաստատեց Բիրում՝ իր եղբայր Աբիմելեքից հեռու։