Միակ մեղքը, որը Աստված չի ներում

25/04/2014 Հռոմի աղոթքը արթնանում է Հովհաննես Պողոս Երկրորդի և Հովհաննես XXIII մասունքների մասունքների ցուցադրման համար: Խոստովանական լուսանկարում խորանի առջև ՝ Հովհաննես XXIII մասունքով

Կա՞ն արդյոք մեղքեր, որոնք երբեք չեն կարող ներվել Աստծո կողմից: Մնում է միայն մեկը, և մենք դա միասին կբացահայտենք ՝ վերլուծելով Հիսուսի խոսքերը, որոնք հաղորդվում են Մատթեոսի, Մարկոսի և Ղուկասի Ավետարաններում: Մեթյու. «Sinանկացած մեղք և հայհոյանք կներվի մարդկանց, բայց Հոգու դեմ հայհոյանքը չի ներվի: Բոլոր նրանք, ովքեր վատ են խոսում մարդու Որդու մասին, ներված կլինեն. բայց Հոգու դեմ հայհոյանքը նրան չի ներվի »:

Մարկո. «Բոլոր մեղքերը ներված կլինեն մարդկանց զավակներին, ինչպես նաև այն բոլոր հայհոյանքները, որոնք նրանք կասեն. բայց ով հայհոյում է Սուրբ Հոգու դեմ, երբեք չի ունենա ներողամտություն »Ղուկաս.« Նա, ով ինձ ժխտում է մարդկանց առաջ, պիտի մերժուի Աստծու հրեշտակների առաջ: Նա, ով մարդու Որդու դեմ է խօսում, նրան պիտի ներուի, բայց ով որ հայհոյում է Սուրբ Հոգին նրան չի ներվի »:

Ամփոփելով ՝ կարելի է նաև խոսել Քրիստոսի դեմ և ներվել: Բայց դուք երբեք չեք ներվի, եթե հայհոյեք Հոգու դեմ: Բայց կոնկրետ ի՞նչ է նշանակում հայհոյել Հոգու դեմ: Աստված շնորհում է բոլորին, որ կարող են ընկալել Նրա ներկայությունը, ճշմարտության և Գերագույն բարիքի բույրը, որը կոչվում է հավատ:

Thereforeշմարտությունը իմանալը Աստծու կողմից պարգև է, իմանալով Trշմարտությունը և իմանալով մերժել այդ ճշմարտության Հոգին, որը մարմնավորում է Հիսուսը, սա այն աններելի մեղքն է, որի մասին մենք խոսում ենք, որովհետև այն մերժել Աստծուն և բարին, մինչդեռ դա իմանալը նշանակում է չարիք երկրպագել և սուտ, սատանայի էություն:

Սատանան ինքն էլ գիտի, թե ով է Աստված, բայց մերժում է նրան: Հռոմի Պիոս IX- ի Կաթեիզմում մենք կարդում ենք. Քանի՞ մեղք կա Սուրբ Հոգու դեմ: Սուրբ Հոգու դեմ կան վեց մեղքեր. Փրկության հուսահատություն. փրկության կանխավարկածն առանց արժանիքի; վիճարկել հայտնի ճշմարտությունը; նախանձել ուրիշների շնորհքին. ամբարտավանություն մեղքերի մեջ. վերջնական իմպիտենտություն:

Ինչո՞ւ են այդ մեղքերը մասնավորապես ասվում ընդդեմ Սուրբ Հոգու: Այս մեղքերը մասնավորապես ասվում են Սուրբ Հոգու դեմ, քանի որ դրանք կատարվել են մաքուր չարությունից, ինչը հակասում է բարությանը, որը վերագրվում է Սուրբ Հոգուն:

Եվ այսպես, մենք կարդում ենք նաև Հռոմի Պապ Հովհաննես Պողոս Երկրորդ Կաթեիզմի մեջ. Աստծու ողորմածությունը սահմաններ չգիտի, բայց նրանք, ովքեր միտումնավոր հրաժարվում են այն ապաշխարության միջոցով, ընդունում են իրենց մեղքերի թողությունը և Սուրբ Հոգու առաջարկած փրկությունը: Նման կարծրացումը կարող է հանգեցնել վերջնական անպաշտպանության և հավերժական կործանումի:

Աղբյուր ՝ cristianità.it