Հունիսի 9-ի խորհրդածություն «Սուրբ Հոգու առաքելությունը».
Տերը, իր աշակերտներին իշխանություն տալով մարդկանց ծնելու Աստծո մեջ, ասաց նրանց. «Գնացե՛ք, աշակերտ դարձրե՛ք բոլոր ազգերին՝ մկրտելով նրանց Հոր և Որդու և Սուրբ Հոգու անունով» (Մատթ. 28, 19): )
Սա այն Հոգին է, որը Տերը մարգարեների միջոցով խոստացավ թափել վերջին ժամանակներում իր ծառաների վրա, որպեսզի նրանք ստանան մարգարեության պարգևը: Հետևաբար, այն իջավ նաև Աստծո Որդու վրա, որը դարձավ մարդու որդի, ընտելանալով նրա հետ բնակվել մարդկային ցեղի մեջ, հանգստանալ մարդկանց մեջ և բնակվել Աստծո արարածների մեջ՝ նրանց մեջ գործելով Հոր կամքը և նորոգելով դրանք հին մարդուց մինչև Քրիստոսի նորությունը:
Ղուկասը արձանագրում է, որ այս Հոգին, Տիրոջ համբարձումից հետո, եկավ աշակերտների վրա Պենտեկոստեի կամքով և զորությամբ, որպեսզի բոլոր ազգերին մտցնի Նոր Կտակարանի կյանք և հայտնություն: Այսպիսով, նրանք կդառնային հիացական երգչախումբ՝ կատարյալ համաձայնությամբ երգելու Աստծուն փառաբանության օրհներգը, որովհետև Սուրբ Հոգին կվերացնի հեռավորությունները, կվերացնի տարաձայնությունները և կվերածեր ժողովուրդների ժողովը Աստծուն մատուցվող առաջին պտուղների:
Ուստի Տերը խոստացավ ինքն ուղարկել Պարակլետը՝ մեզ Աստծուն հաճելի դարձնելու համար։ Իրականում, ինչպես ալյուրը չի խառնվում մի խմոր զանգվածի, և ոչ էլ դառնում է մի հաց առանց ջրի, այնպես էլ մենք՝ անմիաբան բազմություն, կարող էր դառնալ միակ Եկեղեցին Քրիստոս Հիսուսում, առանց «Ջրի» իջնելու երկնքից: Եվ ինչպես չոր երկիրը չի կարող պտուղ տալ, եթե ջուր չընդունի, այնպես էլ մենք՝ պարզ ու մերկ չոր փայտը, երբեք կյանքի պտուղ չէինք տանի առանց վերևից ձրի ուղարկված «Անձրևի»։
Սուրբ Հոգու գործողությամբ մկրտության լվացումը մեզ բոլորիս հոգով և մարմնով միավորել է այդ միասնության մեջ, որը մեզ պաշտպանում է մահից:
Աստծո Հոգին իջավ Տիրոջ վրա որպես իմաստության և բանականության Հոգի, խորհրդի և ամրության Հոգի, գիտելիքի և բարեպաշտության Հոգի, Աստծո երկյուղի Հոգի (տես Ես 11):
Այնուհետև Տերն իր հերթին այս Հոգին տվեց Եկեղեցուն՝ ուղարկելով Պարակլետը երկնքից ամբողջ երկիր, որտեղից, ինչպես ինքն է ասել, սատանան վռնդվեց, ինչպես կայծակը (տես Ղուկաս 10): Ուստի Աստծո ցողը մեզ անհրաժեշտ է, որպեսզի չվառվենք ու անպտուղ չլինենք, և որտեղ գտնենք մեղադրողին, կարողանանք ունենալ նաև պաշտպանը։
Տերը վստահում է Սուրբ Հոգուն այն մարդուն, ով ընկել է գողերի, այսինքն՝ մեզ։ Նա խղճում է մեզ և կապում մեր վերքերը և տալիս է թագավորի պատկերով երկու դահեկանները։ Այսպիսով, մեր հոգու մեջ Սուրբ Հոգու գործով դրոշմելով Հոր և Որդու պատկերն ու արձանագրությունը, նա ստիպում է մեզ վստահված տաղանդները պտուղ տալ մեր մեջ, որպեսզի մենք այնուհետև դրանք բազմապատկած վերադարձնենք Տիրոջը: