Ուղերձ `տիկին Զարոյի 26.03.2016 թ
Ես տեսա, որ մայրը վշտանում է, նա սևազգեստ էր հագած, գլխին ՝ սև թիկնոց, որը իջնում էր ոտքերի վրա և փաթաթում նրան: գլխի շուրջը նա ուներ տասներկու աստղի պսակը, միևնույն ժամանակ նրա դեմքը տխուր և քաղցր էր, այտերը ՝ արցունքներով, և աչքերը փայլում էին: Իր ձեռքերով աղոթքով երկնային մայրը պահեց սուրբ վարդի պսակը. ոտքերը ոտաբոբիկ էին և հենվում էին ամուլ և մերկ երկրի վրա: Երանի Հիսուս Քրիստոսին
«Իմ երեխաները, աղոթեք: Իմ Հիսուսը մահացավ խաչի վրա `միայն ձեզ համար վրդովեցուցիչ ցավով, ձեզ մեղքի ստրկությունից ազատելու և ձեզ հավերժական կյանք տալու համար, և դուք, երեխանե՛րս, ի՞նչ եք անում նրա համար»:
Մայրս ասաց ինձ. «Եկեք աղջիկ լռությամբ, որը մենք պաշտում ենք»: Ես հայտնվեցի խաչի ստորոտում ՝ հալածելով Հիսուսը, որը կաթում էր արյունը, ես զգացի Նրա տառապանքը և Նրա սերը մեզ համար ՝ այդքան մեծ և անսահման: Մոր տառապանքն ու նրա անսահման հավատը Աստծո հանդեպ, նա ընդունում է Աստծո կամքը ՝ առանց որևէ բան ասելու, առանց կասկածի կամ վախի: Մայրս գիտեր, որ այդ ամենը, այդ ամբողջ ցավը մեր փրկության համար էր և սիրով լի սիրտով նա ներում էր բոլորին: Հետո ես զգացի, որ Մամայի և Հիսուսի սրտերը ծեծել են միաբանորեն: Հիսուսի վերջին հառաչանքով նրա սիրտը կանգ առավ և մի պահ նույնպես Մամայի սիրտը դադարեց ծեծել, ապա մեր սիրո համար նա սկսեց կրկին ծեծել:
«Իմ երեխաներ, ես ձեզ անչափ սիրում եմ: Երեխանե՛ր, ծնկի եկեք խաչի ստորոտում և պաշտեք ձեր որդուն, ով ձեզ համար մահացավ, թող ձեզ հեղեղեն և լվացվեն նրա արյունով, որպեսզի մաքրվեք ինքներդ ձեզ, ցնցեք ինքներդ ձեզ, ձուլեք ձեզ, բուժեք ձեզ:
Իմ երեխանե՛ր, բացեք ձեր սրտերը և թույլ տվեք, որ հեղեղվեք Նրա անսահման սիրուց, մի այնպիսի սեր, որը այնքան մեծ է, որ նա երբեք չի հետ քաշել ձեզ ՝ տալով իր սեփական կյանքը:
Հիմա ես ձեզ եմ տալիս իմ սուրբ օրհնությունը: Շնորհակալ եմ ինձ շտապելու համար »: