Հավատքի հաբեր 2 Փետրվար «Աչքերս տեսան քո փրկությունը»
Ահա, եղբայրներս, Սիմեոնի ձեռքում վառված մոմ. Դու էլ այս լույսով վառիր քո մոմերը, այսինքն՝ այն ճրագները, որոնք Տերը խնդրում է, որ քո ձեռքում պահես (Ղուկաս 12,35:34,6): «Նայի՛ր նրան, և դու կփայլես» (Սաղմոս XNUMX։XNUMX), այնպես որ դու ևս ավելին ես, քան ճրագակիրներ, նույնիսկ լույսեր, որոնք փայլում են ներսից և դրսից՝ քո և քո մերձավորի համար։
Ուրեմն թող լամպ լինի քո սրտում, քո ձեռքում, քո բերանում։ Թող քո սրտի ճրագը փայլի քեզ համար, թող քո ձեռքի ճրագը և քո բերանը լուսավորի մերձավորիդ համար։ Ձեր սրտի ճրագը հավատքից ներշնչված նվիրվածություն է. ճրագը ձեռքիդ, բարի գործերի օրինակ. ճրագը բերանումդ, խոսքը, որ շինում է. Իրականում մենք չպետք է բավարարվենք մեր գործերի և մեր խոսքերի շնորհիվ մարդկանց աչքում լույս լինելով, այլ նաև պետք է փայլենք հրեշտակների առջև մեր աղոթքով և Աստծո առաջ մեր մտադրությամբ: Մեր ճրագը հրեշտակների առջև մեր նվիրվածության մաքրությունն է, որը ստիպում է մեզ հիշելով երգել կամ ջերմեռանդորեն աղոթել նրանց ներկայությամբ: Աստծո առաջ մեր ճրագը անկեղծ որոշում է՝ հաճոյանալու միայն նրան, ում առաջ շնորհ ենք գտել…
Այս բոլոր ճրագները վառելու համար, եղբայրնե՛րս, թող ձեզ լուսավորվի՝ մոտենալով լույսի աղբյուրին, այսինքն՝ Հիսուսին, ով փայլում է Սիմեոնի ձեռքում։ Նա, անշուշտ, ցանկանում է լուսավորել ձեր հավատքը, փայլեցնել ձեր գործերը, ոգեշնչել ձեզ խոսքերով, որպեսզի խոսեք մարդկանց հետ, ձեր աղոթքը լցնի եռանդով և մաքրի ձեր մտադրությունները… Եվ երբ այս կյանքի ճրագը հանգչի… դուք կտեսնեք կյանքի լույսը, որը դուրս չի գալիս, որ կէսօրուայ շքեղութեամբ երեկոյեան բարձրանայ ու բարձրանայ։