Հավատքի հաբեր 27 հունվարի «Այսօր այս սուրբ գրությունն ավարտվեց»

Քամեք նախ Հին Կտակարանում, որպեսզի կարողանաք խմել Նորից: Եթե ​​առաջինը չեք խմում, չեք կարողանա խմել երկրորդը: Խմեք առաջինին ՝ ձեր ծարավը թեթևացնելու համար, խմեք երկրորդը ՝ ձեր ծարավը ամբողջությամբ մարելու համար ... Խմեք և՛ կալասը, և՛ Հին, և՛ Նոր Կտակարանը, որովհետև երկուսով էլ խմեք Քրիստոսին: Խմեք Քրիստոսը, ով որթատունկն է (Հովն. 15,1: 1), խմեք Քրիստոսը, ով այն քարը է, որից ջուրը հոսում էր (10,3 Կորնթ. 36,10: 46,5): Խմեք Քրիստոսին, ով կյանքի աղբյուր է (Սաղ. 7,38); խմեք Քրիստոսին, քանի որ նա «գետն է, որը ուրախացնում է Աստծո քաղաքը» (Սաղ. 8,3); նա խաղաղություն է և «կենդանի ջրի գետերը կթափվեն նրա ծոցից» ​​(Յն 4,4:XNUMX): Խմեք Քրիստոսին ձեր ծարավը հանգցնելու համար այն արյունով, որից դուք ազատվել եք: խմեք Քրիստոսը, խմեք նրա խոսքը. նրա խոսքը Հին և Նոր Կտակարանն է: Սրբազան գիրքը հարբած է, իսկապես ուտվում է, այնուհետև հավերժական Խոսքի գդալը թափվում է հոգու մեջ և տալիս ուժ: «Մարդը միայն հացով չի ապրի, այլ Աստծու բերանից եկած յուրաքանչյուր բառով» (Դտ XNUMX) , XNUMX; Մտ XNUMX): Խմեք այս բառը, բայց խմեք այն այն կարգով, որով ընթանում է. Նախ Հին Կտակարանում, ապա Նորում:

Իրականում նա ասում է, որ գրեթե անհանգստությամբ. «Մարդիկ, ովքեր քայլում են խավարի մեջ, տեսնում են այս մեծ լույսը. մի լույս փայլում է քեզ վրա, ով ապրում է մութ երկրի վրա »(Is 9,2 LXX): Խմեք անմիջապես, այնպես որ մի մեծ լույս փայլում է ձեզ վրա. Ոչ թե ընդհանուր լույսը, օրվա արևը, արևը կամ լուսինը, այլ լույսը, որը ցանում է մահվան ստվերը: