Գովասանքի աղոթք Սուրբ Օգոստինոսի Աստծուն
«Կարծիքի տակ դրեք ցամաքի, ծովի, հազվագյուտ և ամենուր տարածված օդի գեղեցկությունը. հարցականի տակ դնել երկնքի գեղեցկությունը… հարցականի տակ դնել այս բոլոր իրողությունները: Բոլորը ձեզ կպատասխանեն՝ նայեք մեզ և տեսեք, թե որքան գեղեցիկ ենք մենք։ Նրանց գեղեցկությունը նման է նրանց գովասանքի օրհներգին [«confessio»]: Հիմա այս արարածները, այնքան գեղեցիկ, բայց փոփոխական, ո՞վ է նրանց ստեղծել, եթե ոչ մեկը, ով գեղեցիկ է [«Պուլչերը»] անփոփոխ կերպով»։
Դու մեծ ես, Տե՛ր, և գովասանքի արժանի. մեծ է քո առաքինությունը և քո անհաշվելի իմաստությունը: Եվ մարդն ուզում է գովաբանել քեզ, քո ստեղծագործության մի մասնիկ, որը կրում է իր մահկանացու ճակատագիրը, որն իր հետ կրում է իր մեղքի ապացույցը և այն ապացույցը, որ դու դիմադրում ես հպարտներին: Այնուամենայնիվ, մարդը, ձեր ստեղծագործության մի մասնիկը, ցանկանում է գովաբանել ձեզ: Դու ես, որ դրդում ես նրան ուրախանալ քո գովասանքներից, որովհետև դու մեզ քեզ համար ես ստեղծել, և մեր սիրտը հանգիստ չունի, մինչև չհանգչի քո մեջ: