Անդրադառնանք այսօր Մեծ Պահքի փոքրիկ զոհաբերություններին
«Կգան օրեր, երբ փեսային կվերցնեն նրանցից, հետո ծոմ կպահեն»։ Մատթեոս 9։15
Պահքի ուրբաթ… պատրա՞ստ եք նրանց: Պահքի յուրաքանչյուր ուրբաթ օրը մսից զերծ մնալու օր է։ Այսպիսով, վստահ եղեք, որ այսօր ընդունեք այս փոքրիկ զոհաբերությունը մեր ամբողջ Եկեղեցու հետ միության մեջ: Ի՜նչ օրհնություն է որպես ամբողջ Եկեղեցի զոհ մատուցելը:
Մեծ Պահքի ուրբաթները (և, ըստ էության, ամբողջ տարվա ընթացքում) նույնպես օրեր են, երբ Եկեղեցին խնդրում է մեզ կատարել ապաշխարության որևէ ձև: Մսից հրաժարվելը հաստատ այդ կատեգորիայի մեջ է մտնում, եթե դուք միս չեք սիրում և ձուկ չեք սիրում։ Այսպիսով, այս կանոնակարգերը ձեզ համար մեծ զոհաբերություն չեն: Պահքի ուրբաթների մասին ամենակարեւորը հասկանալն այն է, որ դրանք պետք է զոհաբերության օր լինեն: Հիսուսը մեծագույն զոհաբերությունը մատուցեց ուրբաթ օրը և կրեց ամենադժվար ցավը մեր մեղքերը քավելու համար: Մենք չպետք է վարանենք մատուցել մեր զոհաբերությունը և աշխատել՝ հոգևորապես միավորելու այդ զոհաբերությունը Քրիստոսի զոհաբերության հետ: Ինչու՞ մենք պետք է դա անենք:
Այս հարցի պատասխանի առանցքային նշանակությունը մեղքից փրկագնման հիմնական ըմբռնումն է: Կարևոր է հասկանալ այս հարցում մեր կաթոլիկ եկեղեցու եզակի և խորը ուսմունքը: Որպես կաթոլիկներ՝ մենք ընդհանուր համոզմունք ունենք աշխարհի մյուս քրիստոնյաների հետ, որ Հիսուսը աշխարհի միակ և միակ Փրկիչն է: Դրախտ տանող միակ ճանապարհը Նրա Խաչով ձեռք բերված փրկագնումն է: Ինչ-որ իմաստով Հիսուսը «վճարեց մահվան գինը» մեր մեղքերի համար։ Նա վերցրեց մեր պատիժը։
Ասել է թե՝ մենք պետք է հասկանանք մեր դերն ու պատասխանատվությունը այս անգնահատելի նվերը ստանալու հարցում: Դա պարզապես պարգև չէ, որն Աստված առաջարկում է՝ ասելով. «Լավ, ես վճարեցի գինը, հիմա դու ամբողջովին դուրս ես եկել»: Ոչ, մենք հավատում ենք, որ այն ավելի շատ նման բան է ասում. «Ես բացեցի փրկության դուռը իմ տառապանքների և մահվան միջոցով: Այժմ ես ձեզ հրավիրում եմ մտնել այդ դուռը ինձ հետ և միավորել ձեր սեփական տառապանքները իմի հետ, որպեսզի իմ տառապանքները, միանալով ձեր տառապանքներին, տանեն ձեզ դեպի փրկություն և ազատություն մեղքից»: Այսպիսով, ինչ-որ իմաստով մենք «կեռից դուրս» չենք. ավելի շուտ, մենք այժմ ունենք ազատության և փրկության ճանապարհ՝ միավորելով մեր կյանքը, տառապանքն ու մեղքերը Քրիստոսի Խաչի հետ: Որպես կաթոլիկներ՝ մենք հասկանում ենք, որ փրկությունը գին ուներ, և որ դրա գինը ոչ միայն Հիսուսի մահն էր, այլ նաև մեր պատրաստակամ մասնակցությունը Նրա տառապանքներին և մահվանը:
Մեծ Պահքի ուրբաթ օրերն են, երբ մեզ հատկապես հրավիրում են կամավոր և ազատորեն միավորվելու Հիսուսի զոհաբերությանը, որի զոհաբերությունը նրանից պահանջում էր մեծ ալտրուիզմ և ուրացում: Ծոմի, ժուժկալության և ինքնաժխտման այլ ձևերը, որոնք դուք ընտրում եք, տնօրինում են ձեր կամքը ավելի Քրիստոսանման լինելու, որպեսզի կարողանաք ավելի լիարժեք միավորվել ինքներդ ձեզ հետ՝ ստանալով փրկության շնորհը:
Այսօր մտածեք այն փոքրիկ զոհաբերությունների մասին, որոնք դուք կանչված եք կատարելու այս պահքը, հատկապես Մեծ Պահքի ուրբաթ օրերին: Այսօր ընտրեք զոհաբերվելու, և դուք կտեսնեք, որ դա աշխարհի Փրկչի հետ ավելի խորը միության մեջ մտնելու լավագույն միջոցն է:
Տեր, այսօր ես ընտրում եմ մեկ դառնալ քեզ հետ քո տառապանքների և մահվան մեջ: Ես առաջարկում եմ ձեզ իմ տառապանքը և իմ մեղքը: Խնդրում եմ, ներիր իմ մեղքը և թույլ տուր, որ իմ տառապանքը, հատկապես այն, որ առաջանում է իմ մեղքից, փոխակերպվի քո սեփական տառապանքով, որպեսզի ես կարողանամ մասնակցել քո հարության ուրախությանը: Թող փոքրիկ զոհողություններն ու ինքնաժխտման գործողությունները, որոնք ես առաջարկում եմ ձեզ, դառնան ձեզ հետ իմ ամենախորը միության աղբյուրը: Հիսուս ես հավատում եմ քեզ: