Այսօր անդրադարձեք այն պարզ կոչին, որը դուք ստացել եք այս աշխարհում ապրելու համար

«Եթե ուզում եք կատարյալ լինել, գնացեք ձեր ունեցվածքը վաճառեք և տվեք աղքատներին, և երկնքում գանձ կունենաք: Այնպես որ, արի ու հետևիր ինձ: «Երբ երիտասարդը լսեց այս խոսքերը, տխուր գնաց, քանի որ շատ ունեցվածք ուներ: Մատթեոս 19-21

Բարեբախտաբար Հիսուսը չասաց սա քեզ կամ ինձ: Ճիշտ? Թե՞ նա դա արեց: Սա վերաբերում է մեզ բոլորիս, եթե ուզում ենք կատարյալ լինել: Պատասխանը կարող է զարմացնել ձեզ:

Իշտ է, Հիսուսը կոչ է անում որոշ մարդկանց բառացիորեն վաճառել իրենց ունեցվածքը և տալ նրանց: Նրանց համար, ովքեր արձագանքում են այս կոչին, նրանք մեծ ազատություն են հայտնաբերում բոլոր նյութական բարիքներից կտրվելու մեջ: Նրանց կոչումը բոլորիս համար ներքին արմատական ​​կոչի նշան է, որը ստացել է մեզանից յուրաքանչյուրը: Բայց մեր մնացածի՞նը: Ո՞րն է ներքին արմատական ​​կոչը, որը մեզ տվել է մեր Տերը: Դա հոգևոր աղքատության կոչ է: «Հոգևոր աղքատություն» ասելով հասկանում ենք, որ մեզանից յուրաքանչյուրը կոչված է կտրվելու այս աշխարհի իրերից նույն չափով, ինչ նրանց, ովքեր կոչված են բառացի աղքատություն: Միակ տարբերությունն այն է, որ մի զանգը և՛ ներքին է, և՛ արտաքին, իսկ մյուսը ՝ միայն ներքին: Բայց դա պետք է նույնքան արմատական ​​լինի:

Ինչպիսի՞ն է ներքին աղքատությունը: Դա երանություն է: «Երանի are հոգով աղքատներին», ինչպես ասում է սուրբ Մատթեոսը, և «երանի աղքատներին», ինչպես ասում է սուրբ ukeուկասը: Հոգևոր աղքատությունը նշանակում է, որ մենք հայտնաբերում ենք այս դարաշրջանի նյութական գայթակղություններից մեր կտրվածքում հոգևոր հարստությունների օրհնությունը: Ոչ, նյութական «իրերը» չար չեն: Այդ պատճառով անձնական ունեցվածք ունենալը կարգին չէ: Բայց մեզ համար սովորական է նաև ուժեղ կապվածություն ունենալ այս աշխարհի իրերի հետ: Շատ հաճախ մենք ավելի ու ավելի ենք ուզում և ընկնում ենք ծուղակը մտածելու, որ ավելի շատ «բաներ» մեզ կուրախացնեն: Դա ճիշտ չէ, և մենք դա խորապես գիտենք, բայց մենք այնուամենայնիվ ընկնում ենք այնպիսի ծուղակ, ինչպիսին ավելի շատ փող և ունեցվածք կարող են բավարարել: Ինչպես ասում է հին հռոմեական կատեչիզմը. «Ով փող ունի, նա երբեք այնքան փող չունի»:

Մտածեք այսօր այն հստակ կոչի մասին, որը դուք ստացել եք `ապրելու այս աշխարհում` առանց այս աշխարհի բաներին կապված լինելու: Ապրանքները միայն միջոց են սուրբ կյանք ապրելու և կյանքի ձեր նպատակը կատարելու համար: Սա նշանակում է, որ դուք ունեք այն, ինչ ձեզ հարկավոր է, բայց նշանակում է նաև, որ դուք ձգտում եք խուսափել ավելորդություններից և, առաջին հերթին, խուսափել աշխարհիկ բարիքների ներքին կախվածությունից:

Տեր, ես ազատորեն հրաժարվում եմ այն ​​ամենից, ինչ ունեմ և ունեմ: Ես դա ձեզ եմ տալիս որպես հոգևոր զոհաբերություն: Ձեռք բերեք իմ ունեցած ամեն ինչ և օգնեք ինձ օգտագործել այն այնպես, ինչպես ուզում եք: Այդ ջոկատում ես կարող եմ հայտնաբերել այն իրական հարստությունը, որն ունես ինձ համար: Հիսուս ես հավատում եմ ձեզ: