Խորհեք այսօր այն ճիշտ բանի մասին, որը Աստված կարող է ցանկանալ դնել ձեր սրտում

Հիսուսը բարձրացավ Երուսաղեմ։ Նա տաճարի տարածքում գտավ եզներ, ոչխարներ և աղավնիներ վաճառողներին, ինչպես նաև այնտեղ նստած դրամափոխներին։ Նա թելերից մտրակ շինեց և բոլորին տաճարից դուրս քշեց՝ ոչխարների ու եզների հետ միասին, շրջեց դրամափոխների մետաղադրամները և շուռ տվեց նրանց սեղանները, իսկ աղավնիները վաճառողներին ասաց. հեռու այստեղից, և վերջ տվեք հայրական տունը շուկա դարձնել։ Հովհաննես 2: 13b-16

Վայ, Հիսուսը բարկացավ։ Նա մտրակով վռնդեց փողափոխներին տաճարից և շրջեց նրանց սեղանները՝ նախատելով նրանց։ Դա պետք է լավ տեսարան լիներ։

Հիմնական բանն այստեղ այն է, որ մենք պետք է հասկանանք, թե ինչպիսի «բարկություն» ուներ Հիսուսը:Սովորաբար, երբ մենք խոսում ենք բարկության մասին, մենք նկատի ունենք մի կիրք, որը վերահսկողությունից դուրս է և, փաստորեն, կառավարում է մեզ: Դա վերահսկողության կորուստ է և ամոթ: Բայց սա Հիսուսի բարկությունը չէ:

Իհարկե, Հիսուսը կատարյալ էր բոլոր առումներով, ուստի մենք պետք է շատ զգույշ լինենք, որպեսզի նրա զայրույթը չհամապատասխանենք բարկության մեր սովորական փորձառությանը: Այո, դա կիրք էր Նրա համար, բայց այն տարբերվում էր նրանից, ինչ մենք սովորաբար զգում ենք: Նրա զայրույթը բարկություն էր, որը բխում էր նրա կատարյալ սիրուց:

Հիսուսի դեպքում մեղավորի հանդեպ սերն ու նրանց ապաշխարության Նրա ցանկությունն էր, որ մղում էր Նրա կիրքը: Նրա բարկությունն ուղղված էր այն մեղքի դեմ, որով նրանք կլանված էին, և նա դիտավորյալ և դիտավորյալ հարձակվեց իր տեսած չարի վրա: Այո, սա գուցե ցնցող էր նրանց համար, ովքեր ականատես եղան դրան, բայց այդ իրավիճակում դա ամենաարդյունավետ միջոցն էր Նրա համար՝ նրանց ապաշխարության կանչելու համար:

Երբեմն մենք կիմանանք, որ մենք նույնպես պետք է զայրանանք մեղքի վրա: Բայց զգույշ եղիր։ Մեզ համար շատ հեշտ է օգտագործել Հիսուսի այս օրինակը` արդարացնելու մեր նկատմամբ վերահսկողությունը կորցնելը և բարկության մեղքի մեջ ընկնելը: Արդար բարկությունը, ինչպես դրսևորեց Հիսուսը, միշտ խաղաղության և սիրո զգացում կթողնի նրանց, ովքեր հանդիմանվում են: Կլինի նաև ներելու անմիջական պատրաստակամություն, երբ զգացվի իսկական զղջում:

Այսօր մտածեք արդար զայրույթի մասին, որը Աստված կարող է երբեմն ցանկանալ դնել ձեր սրտում: Կրկին, զգույշ եղեք, որ դա ճիշտ նկատեք: Թույլ մի տվեք, որ այս կիրքը ձեզ խաբի: Ավելի շուտ, թույլ տվեք, որ Աստծո սերը ուրիշների հանդեպ լինի շարժիչ ուժը, և թույլ տվեք, որ մեղքի սուրբ ատելությունը առաջնորդի ձեզ սուրբ և արդար գործելու:

Տեր, օգնիր ինձ զարգացնել իմ սրտում այն ​​սուրբ և արդար բարկությունը, որը դու կամենում ես, որ ունենամ: Օգնիր ինձ տարբերել, թե ինչն է մեղավոր և ինչը՝ ճիշտ: Թող այս կիրքը և իմ ամբողջ կիրքը միշտ ուղղված լինեն Քո սուրբ կամքին հասնելուն: Հիսուս ես հավատում եմ քեզ: