Հունվարի 11-ի օրվա սուրբ. Օրհնված Ուիլյամ Քարտերի պատմությունը
(մոտ 1548 – 11 հունվարի 1584)
Լոնդոնում ծնված Ուիլյամ Քարթերը վաղ տարիքից մուտք է գործել տպագրական բիզնես: Երկար տարիներ նա աշակերտել է հայտնի կաթոլիկ տպագրիչներին, որոնցից մեկը բանտարկվել է կաթոլիկ հավատքը շարունակելու համար։ Ինքը՝ Ուիլյամը, բանտում էր՝ ձերբակալվելուց հետո՝ «անպարկեշտ [այսինքն՝ կաթոլիկ] բրոշյուրներ տպելու» և կաթոլիկությանը սատարող գրքեր ունենալու համար։
Բայց ավելին, նա վիրավորեց պետական պաշտոնյաներին՝ հրատարակելով աշխատություններ, որոնց նպատակն էր անսասան պահել կաթոլիկներին իրենց հավատքի մեջ։ Պաշտոնյաները, ովքեր խուզարկել են նրա տունը, հայտնաբերել են տարբեր կասկածելի զգեստներ և գրքեր, և նույնիսկ կարողացել են տեղեկություններ կորզել Ուիլյամի հուզված կնոջից: Հաջորդ 18 ամիսների ընթացքում Ուիլյամը մնաց բանտում՝ տանելով տանջանքները և իմանալով կնոջ մահվան մասին։
Ի վերջո, նրան մեղադրեցին «Շիզմայի տրակտատը» տպագրելու և հրատարակելու մեջ, որն իբր կաթոլիկների կողմից բռնություն էր հրահրում, և ասվում էր, որ գրվել է դավաճանի կողմից և հասցեագրված դավաճաններին։ Մինչ Ուիլյամը հանդարտորեն վստահում էր Աստծուն, երդվյալ ատենակալները նստեցին ընդամենը 15 րոպե՝ մինչ մեղավոր դատավճիռ կայացնելը: Ուիլյամը, ով իր վերջին խոստովանությունն արեց իր հետ դատավարության ենթարկված քահանային, կախաղան բարձրացրին, քաշեցին և բաժանեցին հաջորդ օրը՝ 11 թվականի հունվարի 1584-ին:
1987թ.
Արտացոլում
Էլիզաբեթ I-ի օրոք չարժեր լինել կաթոլիկ: Այն ժամանակ, երբ կրոնական բազմազանությունը դեռ հնարավոր չէր թվում, դա պետական դավաճանություն էր, իսկ հավատքը դավանելը վտանգավոր էր: Ուիլյամն իր կյանքը տվեց իր ջանքերի համար՝ քաջալերելու իր եղբայրներին ու քույրերին շարունակել պայքարը։ Մեր եղբայրներն ու քույրերը նույնպես քաջալերանքի կարիք ունեն այս օրերին, ոչ թե այն պատճառով, որ նրանց կյանքը վտանգված է, այլ այն պատճառով, որ շատ այլ գործոններ պատել են նրանց հավատը: Նրանք նայում են մեզ: