Մարիամ Աստվածածնի մեջ պահվում են բոլոր առաքինություններն ու շնորհները
«Կա հատկապես երեք բան, ինչի համար իմ Որդին հավանեցի ինձ», - ասաց Աստվածամայրը հարսին. – Ես գերազանցել եմ հնազանդությամբ, որովհետև ամեն ինչում ձգտել եմ հնազանդվել իմ Որդուն. – Ես ունեի մի եզակի գթություն՝ բարձրագույն աստիճանով, և դրա համար արժանացա նրա կողմից եռապատիկ պատվի, քանի որ նախ հրեշտակների և մարդկանց կողմից մեծարվեցի, այնքան, որ աստվածային առաքինություն չկա, որ չփայլի։ իմ մեջ, թեև նա է ամեն ինչի սկզբնավորումն ու Արարիչը: Ես այն արարածն եմ, որին նա ավելի մեծ շնորհ է տվել, քան մյուս բոլոր արարածներին: Երկրորդ, ես մեծ զորություն եմ ձեռք բերել իմ հնազանդության շնորհիվ, այնքան, որ չկա ոչ մի մեղավոր, որքան էլ կոռումպացված լինի, ով չստանա իր ներումը, եթե նա ինձ դիմի փշրված սրտով և շտկելու հաստատ նպատակով: Երրորդ, իմ գթության միջոցով Աստված այնքան է մոտենում ինձ, որ ով տեսնում է Աստծուն, տեսնում է ինձ, և ով տեսնում է ինձ, կարող է տեսնել իմ մեջ, ինչպես ուրիշների հայելու մեջ ավելի կատարյալ, քան մյուսների հայելու մեջ, աստվածությունն ու մարդկությունը, և ես՝ Աստված; Իրականում, ով տեսնում է Աստծուն, նրա մեջ տեսնում է երեք անձ. և ով ինձ տեսնում է, տեսնում է երեք անձ, քանի որ Տերն ինձ փակել է իր մեջ իմ հոգով և իմ մարմնով և ինձ լցրել է ամեն տեսակի առաքինությամբ, այնքան, որ Աստծո մեջ չկա առաքինություն, որը չի փայլում իմ մեջ. չնայած Աստված Հայրն է և բոլոր առաքինությունների հեղինակը: Երբ երկու մարմինները միավորվում են, մեկը ստանում է այն, ինչ մյուսն է ստանում. նույնը տեղի է ունենում իմ և Աստծո միջև, քանի որ նրա մեջ չկա քաղցրություն, որը, այսպես ասած, իմ մեջ չկա, ինչպես նա, ով ունի ընկույզի միջուկը և տալիս է կեսը: դրանից մյուսին: Իմ հոգին և մարմինը ավելի մաքուր են, քան արևը և ավելի պարզ, քան հայելին: Ինչպես հայելու մեջ կարելի է տեսնել երեք հոգու, եթե նրանք ներկա լինեին, նույն կերպ հնարավոր է տեսնել Հորը, Որդուն և Սուրբ Հոգին իմ մաքրության մեջ, քանի որ ես Որդուն կրել եմ իմ արգանդում. հիմա դա իմ մեջ Աստծո և մարդկության հետ երևում է որպես հայելու մեջ, որովհետև ես լի եմ փառքով: Ուրեմն աշխատիր, իմ Որդու հարս. հետևել իմ խոնարհությանը և չսիրել ոչ մեկին, բացի իմ Որդուց»: Գիրք I, 42