20 թվականի հուլիսի 2018-ի ավետարան

Սովորական ժամանակի արձակուրդների տասնհինգերորդ շաբաթվա ուրբաթ

Գիրք Եսայի 38,1-6.21-22.7-8.
Այդ օրերին Եզեկիան ծանր հիվանդացավ։ Նրա մոտ գնաց Ամոզի որդի Եսայի մարգարեն և ասաց. «Այսպես է ասում Տերը.
Այնուհետև Եզեկիան երեսը դարձրեց դեպի պատը և աղոթեց Տիրոջը.
Նա ասաց. «Տե՛ր, հիշի՛ր, որ ես իմ կյանքն անցկացրել եմ քո առջև հավատարմությամբ և անկեղծ սրտով և արել եմ այն, ինչ հաճելի էր քո աչքին»։ Եզեկիան շատ լաց եղավ։
Այն ժամանակ Տիրոջ խոսքը եղավ Եսայիային.
«Գնա և ասա Եզեկիային. «Ասում է քո հայր Դավթի Տեր Աստվածը. «Լսեցի քո աղոթքը և տեսա քո արցունքները. ահա ես տասնհինգ տարի կավելացնեմ քո կյանքին:
Ես քեզ և այս քաղաքը կազատեմ Ասորեստանի թագավորի ձեռքից. Ես կպաշտպանեմ այս քաղաքը։
Եսայիան ասաց.
Եզեկիան ասաց. «Ի՞նչ նշան է, որով ես տաճար եմ մտնելու»։
Տիրոջ կողմից սա նշան է ձեզ, որ նա կպահի այն խոստումը, որը տվել է ձեզ:
Ահա, ես ստիպում եմ, որ արևի ժամացույցի ստվերը հետ գնա տասը աստիճանով, որն արդեն մայր է մտել Աքազի ժամացույցի վրա արևի հետ»: Եվ արևը նահանջեց տասը աստիճանով այն մասշտաբով, որն իջել էր։

Գիրք Եսայի 38,10.11.12 abcd.16.
Ես ասացի. «Կյանքիս կեսը
Ես գնում եմ դժոխքի դռների մոտ;
Ես զրկված եմ մնացած տարիներից»։

Ես ասացի. «Ես այլևս չեմ տեսնի Տիրոջը
ապրողների երկրի վրա,
Այլևս ոչ մեկին չեմ տեսնի
այս աշխարհի բնակիչների մեջ.

Վրանս քանդեցին ու ինձնից դեն նետեցին,
հովվի վրանի պես.
Ջուլհակի պես գլորեցիր գոտկատեղս,
դու ինձ կտրեցիր աղավաղումից:

Տե՛ր, սիրտս քեզ վրա է հույսեր.
վերակենդանացրու իմ հոգին.
Բուժիր ինձ և կյանք տուր:

Հիսուս Քրիստոսի ավետարանից ՝ ըստ Մատթեոսի 12,1-8:
Այդ ժամանակ Հիսուսը շաբաթ օրը անցավ հունձքի միջով, և նրա աշակերտները սոված էին և սկսեցին հասկեր հավաքել և կերան։
Փարիսեցիները այս տեսնելով՝ նրան ասացին.
Նա պատասխանեց. «Չե՞ք կարդացել, թե ինչ արեց Դավիթը, երբ իր ընկերների հետ սոված էր։
Ինչպէ՞ս մտաւ Աստուծոյ տունը, եւ արդեօք անոնք կերան ցուցամոլութեան հացը, որ արտօնուած չէր ուտել ո՛չ իրեն, ո՛չ ալ իր ընկերներուն, այլ միայն քահանաներուն։
Կամ չե՞ք կարդացել Օրենքում, որ շաբաթ օրերին տաճարում քահանաները խախտում են շաբաթ օրը, բայց անարատ են։
Հիմա ասում եմ ձեզ, որ այստեղ տաճարից ավելի մեծ բան կա:
Եթե ​​դուք հասկանայիք, թե դա ինչ է նշանակում՝ ողորմություն եմ ուզում և ոչ թե զոհաբերություն, առանց մեղքի անհատներին չէիք դատապարտի։
Որովհետև մարդու Որդին շաբաթ օրվա տերն է»։