23 թվականի հունիսի 2018-ի ավետարան

Սովորական ժամանակի արձակուրդների XNUMX-րդ շաբաթվա շաբաթ օրը

Տարեգրության երկրորդ գիրք 24,17-25.
Հովիդայի մահից հետո Հուդայի առաջնորդները գնացին և խոնարհվեցին թագավորի առաջ, և նա լսեց նրանց։
Սրանք անտեսեցին իրենց հայրերի Տեր Աստծո տաճարը, որպեսզի երկրպագեն սուրբ ձողերին և կուռքերին: Իրենց այս մեղքի պատճառով Աստծո բարկությունը սանձազերծվեց Հուդայի և Երուսաղեմի վրա:
Տերը նրանց մարգարեներ ուղարկեց՝ նրանց հետ բերելու իր մոտ: Նրանք իրենց ուղերձը փոխանցել են նրանց, սակայն նրանց չեն լսել։
Այնուհետև Աստծո ոգին դրեց Հովիդայի քահանայի որդի Զաքարիան, որը կանգնեց ժողովրդի մեջ և ասաց. «Աստված ասում է. Ահա թե ինչու եք անհաջող. քանի որ դու թողել ես Տիրոջը, նա էլ է քեզ թողնում»։
Բայց նրանք դավադրություն կազմակերպեցին նրա դեմ և թագավորի հրամանով քարկոծեցին նրան տաճարի բակում։
Հովաս թագավորը չհիշեց Զաքարիայի հոր՝ Հովիդայի կողմից իրեն արված բարեհաճությունը, այլ սպանեց իր որդուն, որը մահանալով ասաց. «Տերը տեսնի նրան և հաշիվ խնդրի»։
Հաջորդ տարվա սկզբին արամեական զորքը շարժվեց Հովասի դեմ։ Նրանք եկան Հուդա և Երուսաղեմ, ժողովրդի միջից բնաջնջեցին բոլոր առաջնորդներին և ամբողջ ավարը ուղարկեցին Դամասկոսի թագավորին։
Ասորիների զորքը մի քանի հոգով էր եկել, բայց Տերը նրանց մեծ զորք տվեց, քանի որ նրանք լքել էին իրենց հայրերի Տեր Աստծուն։ Արամեցիները Յովասին արդարութիւն ըրին։
Երբ նրանք հեռացան, թողնելով նրան ծանր հիվանդ, նրա նախարարները դավադրություն կազմեցին նրա դեմ՝ վրեժ լուծելու քահանայի Հովիդայի որդու համար և սպանեցին նրան իր անկողնում։ Նա մահացավ, և նրան թաղեցին Դավթի քաղաքում, բայց ոչ թագավորների գերեզմաններում։

Salmi 89(88),4-5.29-30.31-32.33-34.
Մի անգամ, Տեր, դու ասացիր.
«Ես ուխտ եմ կապել իմ ընտրյալի հետ.
Ես երդվեցի իմ ծառա Դավթին.
Ես հավերժ կհաստատեմ քո տոհմը,
Ես քեզ մի գահ կտամ, որը հավերժ կմնա։

Ես միշտ նրան կպահեմ իմ շնորհքը,
իմ ուխտը հավատարիմ կլինի նրան:
Ես հավերժ կհաստատեմ նրա տոհմը,
նրա գահը, ինչպես երկնքի օրերը:

Եթե ​​նրա երեխաները թողնեն իմ օրենքը
և նրանք չեն հետևի իմ հրամաններին,
եթե նրանք խախտում են իմ կանոնադրությունը
և նրանք չեն պահի իմ պատվիրանները,

Ես նրանց մեղքը գավազանով կպատժեմ
և խարազաններով՝ նրանց մեղքը։
Բայց ես նրանից չեմ խլի իմ շնորհքը
և իմ հավատարմությունը երբեք չի անհետանա:

Հիսուս Քրիստոսի ավետարանից ՝ ըստ Մատթեոսի 6,24-34:
Այդ ժամանակ Հիսուսն ասաց իր աշակերտներին.
«Ոչ ոք չի կարող ծառայել երկու տիրոջ. կա՛մ մեկին ատելու է և մյուսին կսիրի, կա՛մ մեկին կնախընտրի և մյուսին կարհամարհի. չես կարող Աստծուն և մամոնային ծառայել:
Ուստի ասում եմ ձեզ, մի մտահոգվեք ձեր կյանքի համար, թե ինչ եք ուտելու կամ խմելու, ոչ էլ ձեր մարմնի համար, թե ինչ եք հագնելու. չէ՞ որ կյանքը ավելին է, քան սնունդը, և մարմինն ավելին, քան հագուստը:
Նայիր երկնքի թռչուններին. նրանք ո՛չ ցանում են, ո՛չ հնձում, ո՛չ ամբարներում են հավաքում. սակայն ձեր երկնային Հայրը կերակրում է նրանց: Չե՞ք հաշվում ավելի շատ, քան նրանք:
Իսկ ձեզնից ո՞վ, որքան էլ զբաղված լինի, կարող է մեկ ժամ ավելացնել ձեր կյանքին:
Իսկ ինչո՞ւ եք անհանգստանում զգեստի համար։ Տեսեք, թե ինչպես են աճում դաշտի շուշանները. նրանք չեն աշխատում և չեն մանում:
Բայց ես ասում եմ ձեզ, որ նույնիսկ Սողոմոնը, իր ամբողջ փառքով, չի հագնվել նրանցից մեկի նման:
Արդ, եթէ Աստուած այսպէս հագցնէ դաշտի խոտը, որ այսօր կենդանի է, իսկ վաղը պիտի նետուի փուռը, մի՞թէ շատ աւելին չի անի ձեզ համար, թերահաւատներ։
Ուրեմն մի՛ մտահոգվեք՝ ասելով. «Ի՞նչ ուտենք»։ Ի՞նչ ենք խմելու։ ի՞նչ ենք հագնելու։
Այս բոլոր բաները վերաբերում են հեթանոսներին. իսկապես, ձեր երկնային Հայրը գիտի, որ դուք դրա կարիքն ունեք:
Նախ փնտռեցէք Աստուծոյ թագաւորութիւնը եւ անոր արդարութիւնը, եւ այս բոլոր բաները պիտի աւելցուին ձեզի։
Ուստի մի անհանգստացեք վաղվա օրվա համար, քանի որ վաղն արդեն կունենա իր անհանգստությունները: Նրա ցավը բավական է ամեն օրվա համար»։