Այսօրվա Ավետարանը, 26 թվականի նոյեմբերի 2020-ը, Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապի խոսքերով
ՕՐԻ ԸՆԹԵՐՈՒՄ
Սուրբ Հովհաննես Առաքյալի Առաքյալի գրքից
Հայտ 18, 1-2.21-23; 19,1-3.9ա
Ես՝ Հովհաննեսս, տեսա մի ուրիշ հրեշտակ, որ իջավ երկնքից մեծ զորությամբ, և երկիրը լուսավորվեց նրա շքեղությամբ։
Նա բարձր բղավեց.
«Ընկավ, ընկավ մեծ Բաբելոնը,
և դարձել է դևերի որջ,
ամեն անմաքուր ոգու ապաստան,
ապաստան յուրաքանչյուր անմաքուր թռչունի համար
և ապաստան բոլոր անմաքուր և նողկալի գազանների համար»։
Այնուհետև մի հզոր հրեշտակ վերցրեց ջրաղացաքարի չափ քար և նետեց այն ծովը՝ բացականչելով.
«Այս բռնությամբ այն կկործանվի
Բաբելոն, մեծ քաղաք,
և այլևս ոչ ոք չի գտնի այն:
Երաժիշտների ձայնը,
ցիտրա, ֆլեյտա և շեփորահար,
այն այլևս չի լսվի քո մեջ.
ցանկացած արհեստի ցանկացած արհեստավոր
այն այլևս չի գտնվի քո մեջ.
ջրաղացաքարի աղմուկը
այն այլևս չի լսվի քո մեջ.
լամպի լույսը
այն այլևս չի փայլի քո մեջ.
հարսի և փեսայի ձայնը
այն այլևս չի լսվի քո մեջ:
Որովհետև քո վաճառականները երկրի մեծերն էին
և բոլոր ազգերը գայթակղվեցին ձեր թմրանյութերով»:
Դրանից հետո ես երկնքում լսեցի մի մեծ բազմության հզոր ձայն, որն ասում էր.
«Ալելույա!
Փրկություն, փառք և զորություն
Ես մեր Աստծուց եմ,
քանզի ճշմարիտ են և արդարացի են նրա դատաստանները:
Նա դատապարտեց մեծ մարմնավաճառին
ով իր մարմնավաճառությամբ ապականեց երկիրը,
վրեժ լուծելով նրանից
նրա ծառաների արյունը»։
Եվ երկրորդ անգամ ասացին.
«Ալելույա!
Նրա ծուխը բարձրանում է հավիտյանս հավիտենից»։
Այն ժամանակ հրեշտակն ասաց ինձ. «Գրիր. Երանի նրանց, ովքեր հրավիրված են Գառան հարսանիքին»:
ՕՐԻ ԱՎԵՏԱՐԱՆ
Ղուկասի ավետարանից
Լկ 21,20-28
Այդ ժամանակ Հիսուսն ասաց իր աշակերտներին.
«Երբ տեսնեք Երուսաղեմը՝ շրջապատված զորքերով, իմացեք, որ նրա ավերածությունները մոտ են։ Այն ատեն Հրէաստանի մէջ եղողները սարերը կը փախչին, քաղաքէն ներս եղողները կը լքեն այն, իսկ գաւառին մէջ եղողները քաղաք չեն վերադառնում. որովհետև դրանք վրեժխնդրության օրեր կլինեն, որպեսզի այն ամենը, ինչ գրված է, կատարվի: Այդ օրերին վա՜յ հղիներին և կերակրողներին, որովհետև մեծ աղետ կլինի երկրում և բարկություն այս ժողովրդի վրա։ Նրանք կընկնեն սրի բերանով և գերի կտարվեն բոլոր ազգերի մեջ. Երուսաղեմը ոտնահարվելու է հեթանոսների կողմից, քանի դեռ հեթանոսների ժամանակները չեն լրացել:
Նշաններ կլինեն արևի, լուսնի և աստղերի վրա, և երկրի վրա ժողովուրդների տագնապը, որոնք անհանգստացած են ծովի մռնչյունից և ալիքներից, մինչդեռ մարդիկ կմահանան վախից և սպասելուց, թե ինչ կլինի երկրի վրա: Որովհետև երկնքի զորությունները կսասանվեն: Այն ժամանակ նրանք կտեսնեն մարդու Որդուն, որը գալիս է ամպի մեջ մեծ զորությամբ և փառքով: Երբ այս բաները սկսեն լինել, վեր կաց և գլուխներդ բարձրացրու, որովհետև քո փրկությունը մոտ է»։
ՍՈՒՐԲ ՀԱՅՐԻ ԽՈՍՔԵՐ
«Վե՛ր կաց և բարձրացրո՛ւ ձեր գլուխները, որովհետև ձեր ազատագրումը մոտ է» (հ. 28), զգուշացնում է Ղուկասի Ավետարանը։ Դա վեր կենալու և աղոթելու, մեր մտքերն ու սրտերը դեպի Հիսուսը, ով գալու է: Մենք վեր ենք կենում, երբ սպասում ենք ինչ-որ բանի կամ ինչ-որ մեկին: Մենք սպասում ենք Հիսուսին, ուզում ենք սպասել նրան աղոթքով, որը սերտորեն կապված է զգոնության հետ: Աղոթիր, սպասիր Հիսուսին, բաց եղիր ուրիշների առաջ, արթուն եղիր, ոչ թե փակված մեր մեջ: Ուստի մեզ անհրաժեշտ է Աստծո Խոսքը, որը մեզ ավետում է մարգարեի միջոցով. Դավթի համար արդար սերունդ կբերեմ, որը դատաստան և արդարություն կգործադրի երկրի վրա» (33,14:15-2): Եվ այդ ճիշտ ծիլը Հիսուսն է, Հիսուսն է, ով գալիս է, և ում մենք սպասում ենք: (Angelus, 2018 դեկտեմբերի XNUMX)