Այսօրվա Ավետարանը ՝ 26 թվականի սեպտեմբերի 2020-ը, Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսի խոսքերով
ՕՐԻ ԸՆԹԵՐՈՒՄ
Քոհելեթի գրքից
Qo 11,9 – 12,8
Ուրախացիր, երիտասարդ, քո երիտասարդության մեջ, և թող սիրտդ ուրախանա քո երիտասարդության օրերին: Հետևեք ձեր սրտի ճանապարհներին և ձեր աչքերի ցանկություններին: Բայց իմացիր, որ այս ամենի վրա Աստված քեզ դատաստանի կկանչի։ Սրտիցդ հալածիր մելամաղձությունը, մարմնիցդ ցավը հեռացրու, որովհետև երիտասարդությունն ու սև մազերը շունչ են։ Հիշիր քո արարչին քո երիտասարդության օրերին, քանի դեռ չեն եկել այն տխուր օրերը և տարիները, որոնց մասին պետք է ասես. «Ես դրա համը չունեմ». մինչև արևը, լույսը, լուսինը և աստղերը մթնեցնեն, և ամպերը նորից վերադառնան անձրևից հետո. երբ տան պահապանները դողում են, և ուժեղ տղամարդիկ կռանում են, իսկ աղացող կանայք դադարում են աշխատել, քանի որ քիչ են մնացել, իսկ պատուհաններից դուրս նայողները մթնում են, և փողոցի դռները փակվում են. երբ մարում է ջրաղացաքարի աղմուկը և թուլանում է թռչունների ծլվլոցը և մարում են երգի բոլոր հնչերանգները. երբ դուք կվախենաք բարձրությունից և սարսափից, որը կզգաք ճանապարհին. երբ նուշը կծաղկի, և մորեխը դժվարությամբ կքաշվի, և կապարն այլևս ոչ մի ազդեցություն չի ունենա, որովհետև մարդը գնում է դեպի իր հավերժական բնակավայրը, և սգավորները թափառում են ճանապարհով. մինչ արծաթե թելը կկոտրվի, և ոսկե ճրագը փշրվի, և ակունքի ամֆորան կոտրվի, և ճախարակը ընկնի ջրհորը, և փոշին վերադառնա երկիր, ինչպես նախկինում էր, և կենսական շունչը վերադառնա Աստծուն, ով տվել է այն: Ունայնություն ունայնությունների, ասում է Քոհելեթը, ամեն ինչ ունայնություն է:
ՕՐԻ ԱՎԵՏԱՐԱՆ
Ղուկասի ավետարանից
Ղուկաս 9,43բ-45
Այդ օրը, երբ բոլորը զարմանում էին նրա բոլոր արարքների վրա, Հիսուսն ասաց իր աշակերտներին. «Հիշեք այս խոսքերը. մարդու Որդին մարդկանց ձեռքն է հանձնվելու»: Սակայն նրանք չհասկացան այս խոսքերը. նրանք այնքան խորհրդավոր մնացին նրանց համար, որ չհասկացան դրանց իմաստը և վախենում էին հարցաքննել նրան այս թեմայով:
ՍՈՒՐԲ ՀԱՅՐԻ ԽՈՍՔԵՐ
Միգուցե մենք մտածում ենք, մեզանից յուրաքանչյուրը կարող է մտածել. «Իսկ ինձ, ի՞նչ կլինի ինձ հետ։ Ինչպե՞ս կլինի իմ Խաչը»։ Մենք չգիտենք. Մենք չգիտենք, բայց կլինի! Մենք պետք է խնդրենք, որ Խաչից չփախչենք, երբ այն գալիս է. վախով, էհ! Դա ճիշտ է! Դա մեզ վախեցնում է։ Հիսուսին շատ մոտ՝ Խաչի վրա, նրա մայրն էր, մայրը: Միգուցե այսօր, այն օրը, երբ մենք աղոթում ենք ձեզ, լավ կլինի ձեզանից շնորհք խնդրել, ոչ թե խլել վախը, որը պետք է գա, վախը Խաչի հանդեպ… Խաչը։ Նա այնտեղ էր և գիտի, թե ինչպես մոտ մնալ Խաչին: (Սանտա Մարտա, 28 սեպտեմբերի 2013 թ