Այսօրվա Ավետարանը ՝ փետրվարի 27-ին, Սուրբ Ֆրանցիսկոսի վաճառքի մեկնաբանությամբ
Հիսուս Քրիստոսի ավետարանից ՝ ըստ Ղուկաս 9,22-25:
Այդ ժամանակ Հիսուսն ասաց իր աշակերտներին. «Մարդու Որդին պետք է շատ չարչարվի, մերժվի երեցների, քահանայապետների և դպիրների կողմից, մահապատժի ենթարկվի և հարություն առնի երրորդ օրը։ »:
Այնուհետև նա բոլորին ասաց. «Եթե որևէ մեկն ուզում է գալ իմ հետևից, թող ուրանա իրեն, ամեն օր վերցնի իր խաչը և հետևի ինձ։
Ով ուզում է փրկել իր կյանքը, կկորցնի այն, իսկ ով որ իր կյանքը կորցնի ինձ համար, կփրկի այն»։
Ի՞նչ օգուտ է մարդուն ձեռք բերել ամբողջ աշխարհը, եթե նա կորցնի կամ կործանի իրեն»:
Աստվածաշնչի պատարագ թարգմանություն
Սուրբ Ֆրանցիսկոս դե Սալես (1567-1622)
Ժնևի եպիսկոպոս, եկեղեցու դոկտոր
զրույցներ
Ինքն իրենից հրաժարում
Սերը, որը մենք ունենք ինքներս մեզ համար (…) ազդեցիկ է և արդյունավետ: Արդյունավետ սերն այն է, ինչ տիրապետում է մեծերին, պատվի և հարստության հավակնոտներին, ովքեր անսահման քանակությամբ ապրանքներ են ձեռք բերում և երբեք չեն բավարարվում դրանք ձեռք բերելով. սրանք, ես ասում եմ, շատ են սիրում միմյանց այս արդյունավետ սիրով: Բայց կան ուրիշներ, ովքեր սիրում են միմյանց, քան էմոցիոնալ սերը. սրանք շատ քնքուշ են իրենց հետ և ոչինչ չեն անում, քան փաթաթվել, հոգ տանել և փնտրել մխիթարություն. նրանք այնքան վախենում են այն ամենից, ինչ կարող է վնասել իրենց, որ մեծ ցավ են պատճառում: (…)
Այս վերաբերմունքն առավել անտանելի է, երբ խոսքը վերաբերում է ոչ թե մարմնական, այլ հոգևորին. մանավանդ, եթե դա կիրառում կամ կրկնում են ավելի հոգևոր մարդիկ, ովքեր կցանկանան անմիջապես սուրբ լինել, առանց նրանց որևէ բան արժենալու, նույնիսկ հոգու ստորին մասի կողմից հրահրված պայքարը՝ բնության դեմ նողկանքի պատճառով: (…)
Քշել այն, ինչ մեզ զզվում է, լռեցնել մեր նախասիրությունները, խեղդել զգացմունքները, խեղդել դատողությունները և հրաժարվել սեփական կամքից, դա մի բան է, որը մեր մեջ եղած արդյունավետ և քնքուշ սերը չի կարող իրեն թույլ տալ առանց գոռալու. ինչ արժե այն: Եվ այսպես, մենք ոչինչ չենք անում: (…)
Ավելի լավ է առանց իմ ընտրության ուսերիս դրած փոքրիկ ծղոտե խաչ կրեմ, քան թե գնամ և շատ ավելի մեծը փայտի մեջ կտրեմ շատ աշխատանքով և հետո մեծ ցավով տանեմ։ Եվ ես ավելի հաճելի կլինեմ Աստծուն ծղոտե խաչով, քան այն, որը ես կստեղծեի ավելի ցավով և քրտինքով, և որ ես ավելի գոհունակությամբ կհագեի այն հարգանքի պատճառով, որն այնքան հաճույք է պատճառում իր գյուտերին և շատ քիչ է, պարզապես թույլ տալով իրեն առաջնորդել և առաջնորդել: