Այսօրվա Ավետարանը, 5 թվականի նոյեմբերի 2020-ը, Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապի խոսքերով
ՕՐԻ ԸՆԹԵՐՈՒՄ
Սուրբ Պողոս Առաքյալի նամակից ՝ Ֆիլիպիններին
Փիլ 3,3-8ա
Եղբայրնե՛ր, մենք ճշմարիտ թլպատվածներն ենք, ովքեր երկրպագում ենք Աստծո Հոգով շարժված և պարծենում Քրիստոս Հիսուսով, առանց մարմնի վրա վստահելու, թեև ես նույնպես կարող եմ վստահել դրան:
Եթե որևէ մեկը կարծում է, որ կարող է վստահել մարմնին, ես ավելին եմ, քան նա։ Ինչ վերաբերում է Օրենքին՝ փարիսեցի. Ինչ վերաբերում է նախանձախնդրությանը, եկեղեցու հալածողին. Ինչ վերաբերում է արդարությանը, որը բխում է Օրենքի պահպանումից՝ անարատ:
Բայց այս բաները, որոնք ինձ համար շահ էին, ես կորուստ համարեցի Քրիստոսի համար: Իսկապես, ես ամեն ինչ կորուստ եմ համարում իմ Տեր Հիսուս Քրիստոսին ճանաչելու վեհության պատճառով:
ՕՐԻ ԱՎԵՏԱՐԱՆ
Ղուկասի ավետարանից
Լկ 15,1-10
Այդ ժամանակ բոլոր մաքսավորներն ու մեղավորները մոտեցան Հիսուսին՝ լսելու նրան։ Փարիսեցիներն ու դպիրները տրտնջում էին և ասում. «Այս մարդը ընդունում է մեղավորներին և ուտում նրանց հետ»:
Եվ նա նրանց ասաց այս առակը. «Ձեզնից ո՞վ, եթե հարյուր ոչխար ունենա և կորցնի մեկը, չի թողնի իննսունինը անապատում և չգնա կորածին փնտրելու, մինչև որ գտնի։ Երբ գտնում է, ուրախությամբ բարձում է իր ուսերին, գնում տուն, կանչում է ընկերներին ու դրացիներին ու ասում. «Ուրախացե՛ք ինձ հետ, որովհետև ես գտա իմ կորած ոչխարին»։
Ես ասում եմ ձեզ, որ այսպիսով ուրախություն կլինի երկնքում մեկ մեղավորի համար, ով դարձի է գալիս, քան իննսունինը արդարների համար, ովքեր դարձի կարիք չունեն:
Կամ ո՞ր կինը, եթե տասը մետաղադրամ ունենա ու մեկը կորցնի, իր ճրագը չվառի, տունը չավլի ու ուշադիր չփնտրի, մինչև գտնի։ Եվ գտնելուց հետո նա զանգահարում է ընկերներին և հարևաններին և ասում. «Ուրախացե՛ք ինձ հետ, որովհետև գտա կորցրածս մետաղադրամը»։
Այսպիսով, ասում եմ ձեզ, Աստծո հրեշտակների առաջ ուրախություն կա մեկ մեղավորի համար, ով ապաշխարում է»:
ՍՈՒՐԲ ՀԱՅՐԻ ԽՈՍՔԵՐ
Տերը չի կարող հրաժարվել այն փաստից, որ նույնիսկ մեկ մարդ կարող է մոլորվել: Աստծո արարքը նրանցն է, ովքեր գնում են կորած երեխաներին փնտրելու և հետո տոնում և ուրախանում բոլորի հետ իրենց գտածի համար: Դա անզուսպ ցանկություն է՝ նույնիսկ իննսունինը ոչխար չի կարող կանգնեցնել հովվին ու փակ պահել հոտում։ Նա կարող էր այսպես պատճառաբանել. «Ես հաշվի կառնեմ. իննսունինը ունեմ, մեկը կորցրել եմ, բայց դա մեծ կորուստ չէ»։ Փոխարենը նա գնում է փնտրելու այդ մեկին, քանի որ յուրաքանչյուրն իր համար շատ կարևոր է, և այդ մեկն ամենակարիքավորն է, ամենալքվածը, ամենամերժվածը. և նա գնում է նրան փնտրելու: (Պապ Ֆրանցիսկոս, 4 թվականի մայիսի 2016-ի գլխավոր լսարան)