Trúrækni 31. desember og bænir síðasta dags ársins

31. DESEMBER

GAMLÁRSKVÖLD

335 - (páfi frá 31/01/314 til 31/12/335)

Sankti Sylvester I, páfi, sem um árabil stjórnaði kirkjunni á skynsamlegan hátt, á þeim tíma þegar keisarinn Konstantín smíðaði hin ærlegu basilíkur og Níkea-ráðið lofaði Krist Guðs son. Á þessum degi var lík hans lagt í Róm í kirkjugarður Priscilla. (Rómversk píslarvottfræði)

Bæn til Guðs föður

Vinsamlegast biðjum við, almáttugur Guð, að hátíðleiki blessaðs játara þíns og Sylvester Pontiff eykur hollustu okkar og tryggir okkur hjálpræði. Amen.

Bænir í síðasta degi ársins

Ó Guð almáttugur, Drottinn tímans og eilífðarinnar, ég þakka þér vegna þess að allt þetta ár hefur þú fylgt mér með þinni náð og þú fylltir mig gjöfum þínum og kærleika. Ég vil láta í ljós aðdáun mína, hrós mitt og þakkir. Ég bið auðmjúk fyrirgefningu þína, Drottinn, fyrir syndirnar, fyrir svo marga veikleika og svo mikla eymd. Samþykkja löngun mína til að elska þig meira og uppfylla trú þinn vilja allan þann tíma lífsins sem þú munt enn veita mér. Ég býð þér allar þjáningar mínar og þau góðu verk sem ég hef með náð þinni gert. Leyfðu þeim að vera gagnlegir, Drottinn, mér til hjálpræðis og ástvina minna. Amen.

Hér erum við, Drottinn, fyrir framan þig eftir að hafa gengið svona mikið á þessu ári. Ef við erum þreytt er það ekki vegna þess að við höfum farið langa leið, eða við höfum fjallað um hver veit hvaða endalausar leiðir. Það er vegna þess, því miður, mörg skref, við höfum neytt þeirra á slóðum okkar en ekki þínum: að fylgja þeim leiðum sem fylgja þrjósku okkar í viðskiptum og ekki vísbendingar um orð þitt; að treysta á velgengni tæmandi æfinga okkar, og ekki á einfaldar einingar um að treysta brottrekstri í þér. Kannski heyrum við aldrei eins og í þessu sólsetri ársins orð Péturs okkar: "Við unnum hörðum höndum alla nóttina og tókum ekki neitt." Hvort heldur sem er, við viljum þakka þér jafnt. Vegna þess að með því að láta okkur hugleiða fátækt uppskerunnar hjálpar þú okkur að skilja að án þín getum við ekki gert neitt.

TE DEUM (ítalska)

Við lofum þig, Guð *
Við kunngjum þig Drottinn.
Ó eilífur faðir, *
öll jörðin dáir þig.

Englarnir syngja fyrir þig *
og öll kraft himins:

með Cherubim og Seraphim

þeir hætta ekki að segja:

Himinn og jörð *
sono pieni della tua gloria.
Glæsilegi kór postulanna fagnar þér *
og hvítu röðum píslarvottanna;

raddir spámannanna

sameinast í lofi þínu; *
heilaga kirkjan,

hvert sem hann boðar dýrð þína:

Faðir óendanlegrar tignar;

Ó Kristur, konungur dýrðarinnar, *
eilífur sonur föðurins,
Þú fæddist af Jómfrúnni
til hjálpræðis mannsins.

Sigurvegari dauðans, *
þú hefur opnað himnaríki fyrir trúuðum.
Þú situr við hægri hönd Guðs, í dýrð föðurins. *

Við trúum því

(Eftirfarandi vers er sungið á hnjám manns)

Bjarga börnum þínum, herra, *
sem þú leystir með dýrmætu blóði þínu.
Taktu við okkur í þínum dýrð *
á þingi heilagra.

Bjargaðu lýð þínum, herra, *
leiðbeina og vernda börnin þín.
Við blessum þig á hverjum degi, *
við lofum nafni þínu að eilífu.

Verðugt í dag, herra, *
að verja okkur án syndar.

Miskunna þú oss, herra, *
miskunnaðu.

Þú ert von okkar, *
við munum ekki ruglast að eilífu.

V) Við blessum föðurinn og soninn með heilögum anda.

A) Við skulum lofa og vegsama hann í aldanna rás.

V) Sæll ertu, Drottinn, á himni himins.

A) Lofsvert og glæsilegt og hátt upphafið í aldanna rás.